Centralne Forum Kibiców Interu

Pierwszy z ostatnich dziewięciu meczów o wszystko. Z jednej strony nie można się oszczędzać, szczególnie w Serie A, ale szkoda w środę byłoby oddać Milanowi finał. Możemy zaliczyć jedno potknięcie, ale im później je zaliczymy tym lepiej (Roma i Lazio na horyzoncie), a dziś zapowiada się cholernie trudno. Najmniej możliwości mamy w najbardziej niestety eksploatowanej pomocy. Hakan dziś by się przydał , ale gra ostatnio najwięcej, więc musi chłop odetchnąć, a Asslani zagrać mecz życia. Jak najszybciej ściągnąć Barellę przy korzystnym wyniku. Reszta powinna dać radę. Stawiam remis, obym się mylił.

No i się porobiło. Przez całą drugą połowę brałem już w głowie remis z pocałowaniem ręki - dzisiaj dużo ważniejsze było nie przegrać niż wygrać. To był zdecydowanie najtrudniejszy mecz do końca; u siebie ogrywamy każdego, Torino nie jest łatwe ale o nic nie walczy, Como też o nic nie walczy i zrobilibyśmy je już na motywacji jako ostatni mecz do mistrzostwa. Ten pierdolony punkt był na wagę złota. Daliśmy dużo paliwa mentalowi Napoli i naraziliśmy swój mental na duży ubytek. Inzaghi chyba nie wyciągnął wniosków z meczu w Monachium, kiedy wejście Bissecka dało Bayernowi gola. Z drugiej strony ciężko mi go winić, to nie jest kadra na takie maratony jaki teraz mamy. Ech.

Koszmar powraca? Na szczęście w przeciwieństwie do 2022 po porażce w tej jebanej Bolonii ciągle jesteśmy panami swojego losu. Wygrana wszystkich pozostałych 5 meczów nie daje nam pewności scudetto, ale daje mecz u siebie z Napoli o scudetto, w którym to my będziemy faworytem. Nie ma co płakać, czas zapierdalać.

Forza Inter

Przeklęta Bolonia.

Czuję, że coś jeszcze stracimy grając na oparach, a Conte tego nie wypuści.

Obrzydliwie grające Napoli przez pełne 90min z ostatnią w tabeli Monza, zdegradowana do serieB, wyjeżdża z pełną pulą punktową

Inter, grający całkiem przyzwoite zawody, zaraz po meczu na wyniszczenie z Bayernem, z 4 w tabeli drużyna, która jest rozpędzona od miesięcy, wraca do domu z chujem w ręku po bramce w 94 min. No ja pierdole…

Teraz każdy kolejny mecz jest o wszystko, nie mamy już żadnego marginesu błędu. Dosłownie w każdym meczu trzeba grać tak jakby nie było jutra. Potrzebujemy każdego zawodnika, każdego gola i każdej asysty. Potrzebujemy by każdy kto dostanie szansę gry zrobił step up i dał coś od siebie. Tutaj można w tydzień czasu przegrać wszystko, ale nie można do tego dopuścić.

miniu86 pisze: ↑21 kwie 2025, 00:27 Teraz każdy kolejny mecz jest o wszystko, nie mamy już żadnego marginesu błędu. Dosłownie w każdym meczu trzeba grać tak jakby nie było jutra. Potrzebujemy każdego zawodnika, każdego gola i każdej asysty. Potrzebujemy by każdy kto dostanie szansę gry zrobił step up i dał coś od siebie. Tutaj można w tydzień czasu przegrać wszystko, ale nie można do tego dopuścić.

Dokładnie tak jest. Czy to nie niesamowicie ekscytujące?

Minister pisze: ↑20 kwie 2025, 23:06 Obrzydliwie grające Napoli przez pełne 90min z ostatnią w tabeli Monza, zdegradowana do serieB, wyjeżdża z pełną pulą punktową

Inter, grający całkiem przyzwoite zawody, zaraz po meczu na wyniszczenie z Bayernem, z 4 w tabeli drużyna, która jest rozpędzona od miesięcy, wraca do domu z chujem w ręku po bramce w 94 min. No ja pierdole…

Wychodzą teraz wcześniej dużo głupiej tracone punkty w końcówkach, w meczach których byliśmy lepsi lub ze słabszymi rywalami. Napoli w końcówce, dwa razy juventus, milan, Parma... ehh ile tego było. To powinna być już teraz spokojna końcówka sezonu, ale jesteśmy mniej konsekwentni niż rok temu. No i tak jak mówię, 4 zawodników w pomocy przez większą część sezonu przy tym natężeniu meczów - no nie da się

Przypomina to mimo wszystko sezon tripplety. Tam również na kilka kolejek przed końcem Roma nas wyprzedziła by otrzymać później becki od Sampdorii. Z pozytywów jest to że dzięki dobremu sezonowi Napoli nasi są cały czas pod prądem. Podobnie jak w 2010. O ile smutek pozostał to wiara umiera ostatnia. Rozwalmy ten Milan wreszcie to morale powrócą.