Niesamowicie już od samego rana ucieszyła mnie wiadomość, że nasz wspaniały kapitan Lautaro Martinez10 wraca na boisko!! To on porowadzi Inter w meczu rewanżowym półfinału LM z Barcą. Serce rośnie.
Cóż można powiedzieć więcej to już pozostawiam Wam moi drodzy. Piszcie komentujcie,bo jest co i jest o czym.
Wielki skład Interu na historyczny mecz:
Sommer - Pavard,Acerbi,Bastooni-Denzel Dumfries,Barella,Hakan Calhanoglu,Miki,Carlos Augusto - Marcus Thuram,Lautaro Martinez10.
Obstawiam taki skład : Sommer - Pavard, Acerbi, Bastoni - Dimarco, Dumfries, Barella, Calhanoglu, Mychitarian - Thuram, Lautaro.
Carlos Augusto i Bisseck grali z Verona więc zaczną na ławce
Nie ma wątpliwości że jest to najważniejszy mecz w sezonie jak do tej pory a mam nadzieję że ten najważniejszy jeszcze przed nami. Co do naszych szans to oceniam 60:40 dla nas. Po pierwsze Barca słabo gra na wyjazdach , pod drugie nie wyjdą w najsilniejszym składzie, po trzecie jest u nich napięta atmosfera gdyż bramkarze rywalizują między sobą a pewnie i Lewy chciałbym zagrać od początku zamiast Ferrana. Kolejna rzecz to Barcą jest zbyt pewna siebie bo wygrywa wszystko jak leci. Już mają dwa puchary i w lidze mają przewagę. Inter będzie walczył o ten puchar jak lwica o młode gdyż odpadli z pucharu Włoch i mają tylko matematyczne szanse na mistrza Włoch. Barcą jest bardziej zmęczona gdyż w ostatnim meczu ligowym musieli gonić wynik. Pierwszy garnitur Interu odpoczywał cały tydzień. Inter w tym roku wydaje się być od początku skupiony najbardziej na LM gdyż grają w tych rozgrywkach dużo lepiej niż w lidze. Inter jest zdeterminowany gdyż dla wielu graczy ten mecz jest ostatnią szansą na wygranie tego pucharu z racji na wiek. Nie wiem czemu ale mam przeczucie że się po nich przejedziemy . Forza Inter !!!
Mam raczej złe przeczucia. To aż dziwne by było, żeby dwa razy w krótkim czasie zdarzyły się takie dwa przypadki, że skazywany na pożarcie Inter wyrzuca w półfinale rozhulaną Barcelonę i że Acerbi, Mkhitaryan i Darmian prowadzą nas do finału LM. Oby przeczucia mnie zawiodły. Forza Inter
Piekarz pisze: ↑6 maja 2025, 11:31
Mam raczej złe przeczucia. To aż dziwne by było, żeby dwa razy w krótkim czasie zdarzyły się takie dwa przypadki, że skazywany na pożarcie Inter wyrzuca w półfinale rozhulaną Barcelonę i że Acerbi, Mkhitaryan i Darmian prowadzą nas do finału LM. Oby przeczucia mnie zawiodły. Forza Inter
Po przeczytaniu tego komentarza aż mi się smutno zrobiło, że człowiek tak wielkiej wiary w Inter jak Ty pisze takie rzeczy. Teraz przemyśl to co napisałeś i przypomnij sobie komu kibicujemy i gdzie dziś gramy. Interze musisz!
Wygrywamy Uszatka w tym roku. Mam jakieś dziwne przeczucie, że to słynne doświadczenie piłkarzy Interu będzie decydujące. Dzieciaki z Barcelony zje presja a Inter zagra na wynik. Po przegranym Scudetto i mając w pamięci przegrany finał LM z City, pilkarze Interu zrobią wszystko by wygrać.
To z pewnością mecz roku, czuję taką samą ekscytację jak 15 lat temu, z tym wyjątkiem że ten mecz musimy wygrać, najlepiej w ciągu 90 minut... nie oszukujmy się w karnych nie mamy raczej szans. Na takie wieczory żyje i czeka się latami !! Forza Inter
Bardzo dużo będzie zależało dziś od Dimarco w obronie, musi zagrać lepiej niż tydzień temu. Ja wystawiłbym Augusto. Pomocnicy też muszą bardziej asekurować, jeśli Hakan dziś odnajdzie siły i formę będzie dobrze. Ze strzeleniem bramki przy tej obronie Barcelony nie powinno być problemu. Defensywa będzie dziś kluczem.
Niesamowity mecz z nieba do piekła z piekła do nieba.
Niesamowity Sommer, Taremi wchodzi i robi tytaniczną pracę, Fratessi złoty rezerwowy, Dumfries jest prawdziwa skała, Acerbi wysyłany przez niektórych na emeryturze daje dogrywkę i rąk można wymieniać...
Mamy finał CL drugi raz pod wodzą Inzaghiego, pokonując po drodze Bayern i Barcelonę, niech ktoś teraz spróbuję powiedzieć, że drabinka sprzyjała...
Najbardziej popierdolony dwumecz jaki widziałem w życiu. 7-6, dogrywka, nieuznane gole, słupki i poprzeczki, parady Sommera - coś niesamowitego. No i najdłuższe 30 minut w moim życiu - niemiłosiernie dłużyła mi się ta dogrywka.
Kapitalny dwumecz w wykonaniu Dumfriesa. Dwa gole i dwie asysty, czapki z głów. Zajebisty dziś po wejściu z ławki Frattesi. Nie tylko strzelił decydującego gola, ale wszędzie było go pełno, walczył, przechwycał, znakomity występ. Nawet Taremi po wejściu zagrał dobre zawody, w obronie nawet lepiej niż Dimarco
Osobny akapit dla Sommera. Wybronił 3 NIEPRAWDOPODOBNE piłki. Przypomniał się Julio Cesar fruwający na Camp Nou. Znakomity występ Szwajcara.
Ależ to był wieczór, co za mecz, ja pierdole. Nie zapomnę go nigdy. Słaniający się na nogach Inter nokautuje Barcelonę. Jeszcze chyba do końca w to nie wierzę.
Dziękuję Panowie za ten wieczór. Dumny z bycia Interistą, grazie!
Nienawiścią bije każdy mur, każdy kąt, za daleko stąd do gór złotych, tu najłatwiej nocą poczuć ból i kłopoty, Co za ludzie mordują się dla paru złotych?! Krew solą tej ziemi, w smutku pogrążeni tracą Bliskich, by za późno Ich docenić...
PAZZZZZZZZZZAAAA INTTTTTTTEEEEERRR!
Dumfries i Acerbi za to co zrobili dożywotnie kontrakty! A nawet za tego jednego gola trzeba Fratessiego jeszcze raz przemyśleć.
I niech sobie milan ten puchar włoch zje i wysra
Dobra: zamienilibyście ten dwumecz, te emocje na Scudetto? Ja postradałem zmysły, ale chyba nie. Zawsze liczylem tytuły, ale cala ta historia, epickość wykracza poza wszelkie ramy.
Niestety na szybko, bo jestem w podróży. Są takie mecze - zdarzają się naprawdę bardzo rzadko - które znaczą więcej niż trofea. To właśnie był taki mecz. Będziemy ten wieczór wspominać po prostu do końca życia.
Odnosząc się do powyższych wypowiedzi, nie tylko powiem, że nie zamieniłbym tego na scudetto, ale wręcz że czuję się, jakby Inter wygrał pół pucharu LM i nic już tego mu nie zabierze. Nie posunę się do stwierdzenia, że wygrany finał byłby tylko kropką nad i, bez przesady, ale nawet jeśli przegramy, to gigantyczna historia już się wydarzyła i nic tego nie zmieni. Dla takich chwil warto żyć, nie tylko kibicować.
Wygrał lepszy, bo wygrał bardziej zdeterminowany, nieustępliwy, silniejszy psychicznie. To zniwelowało z nawiązką różnice w potencjale czysto sportowym. Nasze zwycięstwo jest zwycięstwem ducha. A takie są moim zdaniem najlepsze.
Cała drużyna, nawet wątpliwy Bisseck, zagrała pozytywnie i cała wraz z trenerem odpowiada za ten awans. Nie da się jednak ukryć, że są bohaterowie szczególni: Sommer, w którego wstąpił duch Julio Cesara. Acerbi najlepszy w obronie i z golem kariery. Dumfries, najlepszy zawodnik całego dwumeczu, kandydat na najlepszego również dzisiaj. Thuram, który w najtrudniejszych momentach, w momentach kompletnego wyczerpania, wycisnął z siebie niezwykłą energię i był kluczowy przy ostatnich dwóch bramkach. Lautaro, który jako prawdziwy kapitan zacisnął zęby, dał gola i karnego. Inzaghi cudotwórca, komentarz niewymagany. Może jeszcze Mkhitaryan, jeszcze raz młody. Może Dimarco z Bastonim, którzy nieźle ogarnęli Yamala. Może Frattesi, trochę kiepski piłkarz, który jednak uwielbia kluczowe momenty, ale dzisiaj to już przesadził. Może Taremi, który po koszmarnym sezonie spłacił się jednym wejściem. Może jednak po prostu wszyscy...
Ten dwumecz miał wiele pięknych akcentów - moim ulubionym będzie radość i łzy Acerbiego.
Ale to była sinusoida emocji, 1 połowa Barca poza Yamalem nie istnieje. Druga połowa w naszym wykonaniu to jakiś zbiorowy wylew i chyba jedyna udana akcja to bramka Acerbiego (gladiator). Obawiałam się, że zabraknie sił na dogrywkę ale wtedy wjeżdża piękny Pazza Inter!
Zmiennicy na duży plus, Zieliński ok, de Vrij na swoim solidnym poziomie, Frattesi poza golem waleczny. I największe zdziwienie Taremi występ im. Samuela Eto'o, chyba najlepszy mecz w barwach Interu nie licząc tego z Crveną.
Na osobną pochwałę zasługuje Pan Yann Sommer, czapki z głów! Pracuje na tytuł najlepszego bramkarza tej edycji LM (jeżeli podniesiemy uszata).
Forza Inter !!
Jaszczu91 pisze: ↑6 maja 2025, 16:22
Wygrywamy Uszatka w tym roku. Mam jakieś dziwne przeczucie, że to słynne doświadczenie piłkarzy Interu będzie decydujące. Dzieciaki z Barcelony zje presja a Inter zagra na wynik. Po przegranym Scudetto i mając w pamięci przegrany finał LM z City, pilkarze Interu zrobią wszystko by wygrać.
Ekspert po prostu wie XD
Spodziewałem się, że Inter odda piłkę Barcelonie i będzie szukał gry z kontry, ale to co się wczoraj działo w Mediolanie to przeszło moje oczekiwania. Historyczny mecz. Kto wie czy nie najlepszy w historii dwumecz na etapie półfinału ligi mistrzów. Emocji było tyle, że chyba miałem kilka stanów przed zawałowych.
Niesamowite jest to, że ten finał zrobiła ekipa starszych panów z nestorem Acerbim na czele i Sommerem. Szczerze przyznam, że po golu na 2-3 zwątpiłem. A tymczasem z Acerbim na 9tce stał się cud
Potem Janek zjadał bramki Yamala i dwóch 37 latków zapewniło Interowi awans.
Piłka nożna to piękna gra. Dzisiaj znów się mega cieszymy, a przed chwilą rozpaczaliśmy po oddaniu Scudetto Napoli i Coppy Milanowi.
Po wyeliminowaniu Bayerny i Barcelony nie ma innej opcji jak wygrana w finale. Od razu twierdziłem, że jak przejdziemy Barcelone to o finał jestem spokojny. To się dzieje !
Mora pisze: ↑6 maja 2025, 23:48Kapitalny dwumecz w wykonaniu Dumfriesa. Dwa gole i dwie asysty, czapki z głów.
Sam siebie muszę poprawić, bo wczoraj rozjuszony w pijackim amoku zabrałem Denzelowi jedną asystę. DWA gole i TRZY asysty w dwumeczu Holendra. Dla mnie Dumfries jest białym człowiekiem.
Popatrzcie na tego visca el zjeba haha
Kogo wolicie w finale?
Nienawiścią bije każdy mur, każdy kąt, za daleko stąd do gór złotych, tu najłatwiej nocą poczuć ból i kłopoty, Co za ludzie mordują się dla paru złotych?! Krew solą tej ziemi, w smutku pogrążeni tracą Bliskich, by za późno Ich docenić...
W tym meczu było tyle momentów wartych przypomnienia, że to aż przytłaczające.
Lautaro dający pierwszego gol, a później karnego.
Denzel Dumfries praktycznie w pojedynkę rozmontowujący defensywę Barcelony w obu meczach i stający się chyba najważniejszym piłkarzem Interu w tym sezonie sic!
Yann Sommer na którego narzekano, że nie broni nic ekstra nagle broni wszystko ekstra.
Francesco Acerbi w swoim zrywie serca dający nam drugie życie, gdy już umarliśmy.
I na koniec ON! Kto jak nie on! No shit, gdy już doprowadziliśmy do tej dogrywki, pomyślałem, że to nasza szansa bo mamy Davide Frattesiego bo jeżeli jest jakiś moment, w którym chcesz mieć tego zawodnika na boisku to jest to właśnie dogrywka, gdy już wszyscy są zmęczeni a on nie, gdy panuje chaos i gdy warto mieć na boisku zawodnika, którego lubi przypadek. Frattesi jest chaosem, jest przypadkiem, to właśnie jego natura.
Na koniec Simone Inzaghi. Trener komfortowy zarówno dla klubu jak i kibiców. Co sezon o coś gramy, co sezon się liczymy. To on sprawił, że Inter w LM jest poważną figurą, o którą się rozbijają inne europejskie potęgi. Nasz Demone z Piacenzy, Supertrener.
Przed nami jeszcze finał, zdarzyć się może wszystko, ale tych półfinałów nie zapomnimy już nigdy.
hehe, tak Denzel Dumfries to ten prawdziwy latający holender. Zawsze mówiłem, że zamiana Hakimiego na Denzela przy trudnej sytuacji finansowej, to jeden z top3 transferów Marotty. Kosmiczny jest po tej kontuzji Denzel teraz, najlepszy na swojej pozycji.
Po tym historycznym meczu chcę jeszcze tylko pogratulować Acerbiemu, bo to co się stało to tylko jeszcze raz pokazuje, że w człowieku tkwi siła ducha, a nie tylko parametry fizyczne. Po prostu facet jest przekozakiem, właściwie wczoraj 2x trafiał do siatki i myślę, że przesunięcie go do ataku na przyszły sezon będzie jedną z opcji do rozważenia dla Simone.
Chcę też pogratulować Piotrowi Zielińskiemu i Nicoli Zalewskiemu no bo mają teraz ogromną szansę dołączenia do Roberta i wywalczyć jako kolejni z reprezentantów, jeszcze grających, najważniejsze klubowe trofeum. Radość Piotra we wczorajszym wywiadzie pomeczowym bezcenna , no i bardzo dobry występ, to też trzeba podkreślić! Forza Inter!!
15 lat kibice Interu wspominali historię półfinału Ligi Mistrzów z 2010 roku, 3:1 w Mediolanie, czerwoną kartkę Motty w Barcelonie, heroiczną obronę, bramkę Krkicia w końcówce, jej anulowanie i symboliczne zraszacze. To co wydarzyło się w półfinałach w tym roku chyba przebija tamte wydarzenia i będzie wspominane przez lat. 13 bramek w dwumeczu, niesamowite emocje przez 210 minut, świetna reklama Interu na tym etapie rozgrywek.
Trudno przyczepić się do kogokolwiek z ekipy Interu, zarówno po pierwszym meczu jak i rewanżu. Może Dimarco i Augusto momentami nie ogarniali krycia Yamala, ale nie oszukujmy się, że to było zadanie niezwykle trudne. Mieliśmy wiele problemów w tym sezonie, ale w kluczowym momencie wszystko zagrało - po kontuzjach wrócili Dumfries i Thuram, którzy w dwumeczu zrobili 3 bramki i 3 asysty, Sommer puścił 6 bramek, jednocześnie zaliczając kilka niesamowitych interwencji, które dały mu MVP rewanżu. Dużo obaw mogły budzić kwestie kondycyjne, z którymi ostatnio Inter miał sporo problemów, ale wytrzymaliśmy nie tylko regulaminowy czas gry, ale i dodatkowe 30 minut, co więcej, strzelając w dogrywce zwycięską bramkę!
Wielki szacunek dla Lautaro - owszem Argentyńczyk ma słabsze okresy w których mocno irytuje, ale zrobił wszystko, aby mimo kiepskich prognoz zagrać w rewanżu, w którym zdobył bramkę i wywalczył rzut karny. Zawodnik, który miał nie zagrać w ogóle, wytrzymał na murawie 70 minut, w ciągu których nie dało się odczuć, że gra nie w pełni zdrowy.
Bohaterem rewanżu zdecydowanie Sommer, jego interwencje uratowały Inter kilkukrotnie, Szwajcar zrobił to czego nie zrobił Szczęsny - dał od siebie "coś" ekstra. Gdyby nie jego świetnie interwencje, dziś to Barcelona świętowałaby awans do finału.
Dimarco wyciągnął wnioski z pierwszego spotkania, kiedy łatwo przegrywał pojedynki z Yamalem, wczoraj szybko kilka razy ostrzej potraktował przeciwnika, nieco inaczej ustawił sobie ich pojedynek, a potem bronił znacznie skuteczniej. Duży udział przy pierwszej bramce, kiedy Federico wysoko odebrał piłkę Olmo i wypuścił na czystą pozycję Dumfriesa.
Po drugiej stronie świetny Dumfries, który momentami zachowuje się jak taran, nie robiący sobie nic z kryjących go przeciwników. Ten dwumecz pokazał jak wiele daje nasz latający Holender.
Szukający formy Thuram zalicza to kolejny zawodnik, którego warto wyróżnić. W Barcelonie "Tikus" otworzył wynik piękną bramką, w rewanżu miał udział przy wyrównującej bramce, a w dogrywce z niczego wypracował sytuację Frattesiemu, którą super-zmiennik zamienił w zwycięską bramkę.
Świetny Acerbi, który dość niespodziewanie uratował Inter w doliczonym czasie gry. Włoch zachował się nie jak środkowy obrońca, a rasowy środkowy napastnik. Niechciany w Lazio, wykupiony za małą kwotę stał się filarem obrony Interu i jeśli nie złapie kontuzji to na swojej "emeryturze" zaliczy drugi finał Ligi Mistrzów, o którym piłkarze Lazio mogą co najwyżej pomarzyć. Warto pamiętać, że w pierwszym meczu Acerbi zaliczył asystę przy pierwszej bramce Dumfriesa.
Pewny Bastoni, który przyzwyczaił nas do wysokiego poziomu, w półfinałach asekurował Dimarco/Augusto, zaliczył kilka kluczowych interwencji, a dodatkowo to jak z Dimarco wyprowadzają piłkę spod pressingu i szybko przechodzą do ataku, nadaje się do podręczników piłki nożnej. Widać pełne zaufanie między tą dwójką.
Mkhitaryan miał niesamowicie dużo szczęścia przy swoim faulu. Z drugiej strony, jak pokazał Marciniak, różnicę zrobiły centymetry, podobnie jak przy spalonym Ormianina w pierwszym spotkaniu. Nasz weteran może nie gra jakoś widowiskowo, ale to on świetnie obsłużył Lautaro przy sytuacji z rzutem karnym.
Jeśli chodzi o zmiany, to Inzaghi miał nosa - zwycięstwo daje nam ciągle krytykowany Frattesi, którego przy naszych rezerwowych bomberów może warto byłoby przesunąć na pozycję napastnika. Bramka to jedno, ale on wczoraj grał jak nakręcony, wchodził w pojedynki 1 na 1 i zaliczył kilka mega ważnych przechwytów. Wyśmiewany za małą liczbę podań w jednym z ostatnich meczów ligowych, wczoraj był wszędzie. Taremi też zrobił swoje, świetnie się zastawiał, próbował rozgrywać i zaliczył asystę w dogrywce. Wyszło doświadczenie z Porto, którego nie ma ani Correa ani Arnautovic. Poprawnie pokazał się też Zieliński i Darmian. Augusto miał trudny początek, ale próbował szarpać i finalnie nie pozwolił na zdobycie bramki Yamalowi (co zawdzięcza Sommerowi). Początkowo winiłem go za bramkę na 2:2, szybko strzeloną po jego wejściu, ale z powtórek wynika, że przy kryciu Olmo zaspali Mhikitaryan i Barella. Drugi ze środowych obrońców - de Vrij również zaliczył bardzo udane wejście i wsparł obronę w najtrudniejszym momencie. Sporo dośrodkowań w końcu było wybijanych przez de Vrija.
Po takim (dwu)meczu naprawdę ciężko się do kogoś przyczepić. Jak obiecał Bastoni przed rewanżem, wszyscy dali od siebie nie 110%, a 200%. To był prawdziwy Inter za który go kochamy - gotowy do poświęceń, zdeterminowany w dążeniu do celu, jednostkami może i słabszy niż przeciwnik, ale zespołem zdolny do wielkich rzeczy.
Brawa dla Inzaghiego, który idealnie wpasował się w sytuację w klubie. Nie wymaga wielkich transferów, a z zawodników których ma w składzie wyciąga maksimum. Acerbi, Darmian, Mkhitaryan czy Sommer mogliby myśleć o emeryturze, ale Inzaghi w nich uwierzył i doprowadził do drugiego finału Ligi Mistrzów, dał im szansę na coś więcej niż to co osiągnęli przez kilkanaście lat swoich karier piłkarskich.
Beka z kibiców, którzy miedzy 87 a 93 minutą opuścili San Siro, żeby nie czekać w kolejce do mediolańskiego metro. Ten mecz może będzie też okazją do refleksji dla polskich kibiców Interu, którzy ten sezon uznali za zakończony już w lutym. Nie jest sztuką kibicować, gdy idzie dobrze, ale właśnie wtedy kiedy drużyna przechodzi przez trudniejszy okres. Przed Interem najważniejszy mecz sezonu od kilkunastu lat, dwa lata temu byliśmy skazywani na wysoką porażkę z City, dziś jesteśmy traktowani z większym szacunkiem. Serie A wydaje się rozstrzygnięte, ale jak pokazało wczorajsze spotkanie, dopóki piłka w grze, wszystko jest możliwe.
Pogdybajmy: gdyby skończyło się porażką 2:3 to czy po tym meczu nasi nie zasłużyliby na tytuł frajerów dekady? Po tym jak mieliśmy 2:0 do przerwy i Barcelonę w niezbyt dobrej dyspozycji, wystarczyła rozsądna murarka. A my pozwoliliśmy im odrobic straty w 15 minut oddać wygraną w 88 minucie. TAK Z RĘKĄ NA SERCU: kto po golu Raphini wierzył, że mamy choć 1% szans na strzelenie bramki wyrównującej? Kto tak jak ja chciał już ciskać gromy na naszych piłkarzy za to co zrobili w drugiej połowie? Ja nawet po bramce na 3:3 stawiałem, że nie utrzymamy tego do karnych. A że strzelimy w dogrywce? Nie wierzyłem w taki cud. Na szczęście piłka nożna nie takie cuda dopuszcza.
Ekscytacja jest niesamowita, niech ten sen trwa!!! Nie ma sensu żebym się powtarzał, wszystko już zostało napisane.. jedynie może pobawię się ze sceptykami Izaghowymi (jeśli tak można to odmienić )
Acerbi grający na szpicy w ostatnich minutach meczu? Prawidłowa decyzja trenera? 🫣
to już pozostawiam Wam moi drodzy. Piszcie komentujcie,bo jest co i jest o czym. 
) 
