[zabawa] 100 najlepszych ...

Forumowe zabawy, posty nie są zliczane
Mora
Posty: 2592
Rejestracja: 7 gru 2006, 22:35
Lokalizacja: Lublin
Kontakt:

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Mora »

26.Daniel Passarella

Daniel Alberto Passarella urodził się 25 maja 1953 w Chacabuco.Grał na pozycji środkowego obrońcy.Bardzo dobrze spisywał się też w polu karnym przeciwnika.Mimo iż miał tylko 173 cm wzrostu to ,dzięki świetnej grze głową, w swojeje karierze zdobył ponad 200 goli.Jako piłkarz pięciokrotnie zdobył mistrzoswo Argentyny w barwach River Plate.W argentyńskich barwach zdobył dwa tytuły mistrza świata ( 1978 i 1986 ).Łącznie w reprezentacji Argentyny rozegrał 69 spotkań i strzelił 24 gole ,co jak na obrońcę jest bardzo dobrym wynikiem.Passarella niemal całą karierę piłkarską spędził w ojczyźnie.W 1982 roku wyjechał do Włoch i przez 4 lata grał w Fiorentinie.Po pobycie we Florencji przeniósł się do Interu Mediolan ,w którym grał przez dwa lata.Niestety ,z ekipą "czarno-niebieskich" nie osiągnął żadnych znaczących sukcesów.Wrócił więc do ojczyzny ,pograł rok w River Plate i w 1989 roku zakończył karierę.Rok później zdobył mistrzostwo Argentyny ,oczywiście w roli szkoleniowca.Jego umiejętności trenerskie były na tyle duże ,że na mundialu we Francji (w 1998 roku) prowadził reprezentację Argentyny ,z którą doszedł do ćwierćfinału.Obecnie prowadzi swój "nadklub" czyli River Plate Buenos Aires.


Obrazek
Nienawiścią bije każdy mur, każdy kąt,
za daleko stąd
do gór złotych,
tu najłatwiej nocą poczuć ból i kłopoty,
Co za ludzie mordują się dla paru złotych?!
Krew solą tej ziemi,
w smutku pogrążeni tracą Bliskich, by za późno Ich docenić...
MiRas.
Posty: 3346
Rejestracja: 16 sty 2004, 23:01
Lokalizacja: Loża Szyderców
Kontakt:

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: MiRas. »

27. Luis Enrique Martinez Garcia czyli po prostu Luis Enrique. Urodził się 8 maja 1970 w Gijon. Został zaliczony przez Pelé do tzw. FIFA 100. Był bardzo wszechstronnym zawodnikiem, nie sprawiało mu różnicy na jakiej gra pozycji – ataku, pomocy czy obronie.

Grał w Realu Madryt, by później przenieść się do FC Barcelony na zasadzie wolnego transferu. Był kapitanem FCB. Co ciekawe jest jednym z największych Antimadristas co nie raz udowodnił. Nieraz udowodnił swą miłość do Barcelony i niechęć do swojego byłego klubu - Realu.

Obrazek
Ostatnio zmieniony 19 wrz 2007, 15:49 przez MiRas., łącznie zmieniany 1 raz.
Obrazek

____________________
Jeśli jesteś kibicem przejścia dla pieszych... tzw. zeber
Jeśli Twój poziom jest pod osią X...
Jeśli na dodatek jesteś sfrustrowanym ich fanem...
Który chce jak zwykle wyładować swą...
Frustrację, która spowodowana jest tym, że...
Z definicji fani turyńskiej babci takie cechy wykazują...
To dla swojego dobra... wyjdź stąd...
Albo ja Ci w tym pomogę.

Amen.
Globus
Posty: 1996
Rejestracja: 14 sty 2007, 19:36
Lokalizacja: Polska

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Globus »

28- Carlos Caetano Bledorn Verri – "Dunga" (ur. 31 października 1963 roku w Ilei, w stanie Rio Grande do Sul), brazylijski piłkarz, grający na pozycji defensywnego pomocnika, i trener piłkarski. Z reprezentacją Brazylii, w której barwach rozegrał 91 meczów, zdobył mistrzostwo (1994) i wicemistrzostwo świata (1998); na obu turniejach pełnił obowiązki kapitana drużyny. Był zawodnikiem m.in. Internacionalu Porto Alegre i Vasco da Gama. Łącznie czterokrotnie triumfował z tymi klubami w rozgrywkach o mistrzostwo stanów. Od 1987 do 1993 roku grał we Włoszech, najdłużej w AC Fiorentinie, z którą dotarł do finału Pucharu UEFA 1990. Po zdobyciu Pucharu Świata w 1994 roku wyjechał do Japonii, gdzie z sukcesami występował przez cztery lata. Piłkarską karierę zakończył w 1999 roku, w wieku 36 lat. Później pełnił funkcje administracyjne w japońskim Jubilo Iwata i angielskim Queens Park Rangers F.C. Od 25 lipca 2006 roku jest selekcjonerem reprezentacji Brazylii. Niemal dokładnie rok po uzyskaniu nominacji na to stanowisko poprowadził swoich podopiecznych do zwycięstwa w mistrzostwach Ameryki Południowej.
Obrazek Obrazek
"Jesteśmy Interem i nie możemy o tym zapominać" - Marco Materazzi


Obrazek
ElPolako
Posty: 260
Rejestracja: 17 wrz 2007, 15:11

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: ElPolako »

29

Puerta pochodził z Sewilli. Całą piłkarską karierę związał z klubem Sevilla FC. Najpierw grał w młodzieżowych drużynach tego klubu, a następnie trafił do zespołu rezerw. W 2004 roku trafił do pierwszego zespołu i 21 marca zadebiutował w Primera Division w przegranym 0:1 spotkaniu z Málagą. Był to jego jedyny mecz w tamtym sezonie w lidze, a w kolejnym rozegrał tylko 6 i strzelił 1 gola (w przegranym 1:2 meczu z Numancią). W sezonie 2005/2006 Puerta był już częścią pierwszego składu i grając na przemian z Brazylijczykiem Adriano Correią. W lidze Puerta był rezerwowym, ale w rozgrywkach Pucharu UEFA grywał w pierwszym składzie i strzelił w nich 3 gole (w spotkaniach z Zenitem Sankt Petersburg, Lokomotiwem Moskwa oraz Schalke 04). Wystąpił także w wygranym 4:0 finale z Middlesbrough F.C.. W sezonie 2006/2007 Puerta spisywał się jeszcze lepiej i był jednym z filarów Sewilli, która zajęła 3. miejsce w La Liga, do ostatniej kolejki walcząc o tytuł mistrza Hiszpanii. Powtórzyła także sukces sprzed roku, zdobywając Puchar UEFA (Antonio wystąpił w wygranym po serii rzutów karnych finale z Espanyolem Barcelona). Ma też w dorobku wywalczony Superpuchar Europy.

25 sierpnia 2007, w 31. minucie meczu Sevilla - Getafe, Puerta przeszedł atak serca, stracił przytomność i upadł na murawę. Dzięki natychmiastowej interwencji swoich kolegów z drużyny, Andrésa Palopa i Ivicy Dragutinovicia, nie zakrztusił się własnym językiem. Po krótkiej chwili podniósł się o własnych siłach i pod opieką lekarza udał się do szatni, gdzie kolejny raz stracił przytomność. Piłkarza w ciężkim stanie odwieziono do szpitala.[1] Według prasowych doniesień, u zawodnika pięciokrotnie ustawała akcja serca. Zmarł 28 sierpnia o godzinie 14:30 w szpitalu Virgen del Rosario. Pozostawił ciężarną narzeczoną.

Nie wiem jak obrazek dodać ...
Obrazek
Ulis
Posty: 560
Rejestracja: 28 paź 2006, 01:30
Lokalizacja: ŁdZ/England

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Ulis »

Pozwól, więc że zrobię to za Ciebie :)

Antonio Puerta Obrazek

30. Ivan 'BamBam' Zamorano

Ivan Zamorano urodził się 1967 roku, 18 stycznia. Pierwszym profesjonalnym klubem BamBama był Cobresalu(chilijski klub - jeden z lepszych swego czasu).
Niedługo potem trafił do Europy, prawdziwą zabawę z piłką zaczął w Sevilli gdzie strzelał bramkę za bramką ! Nikt nie mógł za3mać BamBama ! Zaraz potem trafił do Realu Madryt. W Realu grał 4 lata, i trochę jego osoba ucichła tam.. :/
W 96' roku trafił do nas :) Na SS :)
W Interze 'Ivan Groźny' znów był wielki, po nieudanych sezonach w Realu u nas znów się odnalazł i był jednym z ważniejszych zawodników w Interze.
Był też wizualnym symbolem Interu, nie mógł w klubie mieć numeru 9 bowiem posiadał Go Ronaldo, więc na koszulce BamBama widniało równianie: 1+8 :) Oficjalnie była to oczywiście liczba 18. :)

Zamorano opuścił Inter w 2000 roku. Kariere zakończył w ojczyźnie w klubie Colo-Colo, troszkę inaczej chyba wyobrażał sobie zakończenie kariery, bowiem został zdyskwalifikowany za atak na arbitra. Nie chciał odbywać kary tj, pauzować, więc zakończył karierę.

W całej swojej karierze Zamorano strzelił 287 bramek !

Tak jak po opuszczeniu Europy mówił, że nie Real, nie St. Gallen, nie Sevilla, lecz tylko Inter zostanie na zawsze w jego sercu, tak do tej pory podkreśla, że Inter jest na dnie jego serca...

Gdy na San Siro żegnał się z kibicami płakał w koszulkę Interu..

Obrazek



Obrazek
[blue]INTER PER SEMPRE ! [black]Tutto altro NON'EIMPORTANTE !ObrazekObrazek
"...Powiedz mi co jest lepszego niż długie cierpienie aby osiagnac sukces...
Potem nie przeszkadzaj mi już.. Dla mnie jest tylko Inter...
Dla mnie, którym jestem zakochany..."Obrazek
Szycha
Posty: 1299
Rejestracja: 10 cze 2004, 10:12
Lokalizacja: Poznań

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Szycha »

Ulis pisze: Zaraz potem trafił do Realu Madryt. W Realu grał 4 lata, i trochę jego osoba ucichła tam.. :/
Jak to ucichło ... Został w Realu królem strzelców ligi hiszpańskiej. Wygrał kilka cennych trofeów: Puchar Hiszpani, Mistrzostwo Hiszpani, Super Puchar Hiszpani i Europy  :yes2:
MiRas.
Posty: 3346
Rejestracja: 16 sty 2004, 23:01
Lokalizacja: Loża Szyderców
Kontakt:

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: MiRas. »

31. Rivaldo Vitor Borba Ferreira (ur. 19 kwietnia 1972 w Recife) - w przeszłości zawodnik Paulista, Mogi Mirim, Sport Club Corinthians Paulista, Palmeiras, Deportivo La Coruña, FC Barcelona, A.C. Milan, Cruzeiro i Olympiakosu Pireus. Dzisiaj gra dla AEK Ateny.

Znakomity lewonożny zawodnik. Kiedy grał w Deportvio większość krytykowała go za samolubną gre, później przeszedł do Barcelony gdzie nauczył się gry z zespołem. Zapamiętany szczególnie z dwóch fantastycznych goli nożycami w meczu z Valencią. Uczestnik MŚ w 1998 i 2002, gdzie był drugim strzelcem turnieju. Po odejściu do AC Milan jego kariera jednak się zatrzymała.

W 1999 wygrał plebiscyt France Football, oraz uznany najlepszym graczem Globu przez FIFA.

Obrazek
Obrazek

____________________
Jeśli jesteś kibicem przejścia dla pieszych... tzw. zeber
Jeśli Twój poziom jest pod osią X...
Jeśli na dodatek jesteś sfrustrowanym ich fanem...
Który chce jak zwykle wyładować swą...
Frustrację, która spowodowana jest tym, że...
Z definicji fani turyńskiej babci takie cechy wykazują...
To dla swojego dobra... wyjdź stąd...
Albo ja Ci w tym pomogę.

Amen.
groch
Posty: 374
Rejestracja: 14 sie 2006, 10:56
Lokalizacja: Kruszwica

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: groch »

32. GIUSEPPE BERGOMI

Giuseppe Bergomi urodził się w Mediolanie i całą swoją piłkarską karierę związał z Interem Mediolan. Środkowy obrońca zadebiutował w barwach Nerazzurrich mając zaledwie 17 lat. Było to w sezonie 1980/81, a Inter grał wtedy z Juventusem w Pucharze Włoch. Już dwa lata później, Enzo Bearzot - trener reprezentacji Włoch - zabrał Bergomiego na Mistrzostwa Świata do Hiszpanii. Włosi zdobyli tam pierwsze miejsce i cały Świat poznał młodego środkowego obrońcę.Bergomi jest rekordzistą Interu pod względem rozegranych meczy. Zagrał razem w 758 spotkaniach, strzelił 28 goli. Dzierży także rekord Interu w ilości występów w Serie A, na który składa się 519 występów.
Obrazek
,,Niektórzy ludzie myślą, że football to sprawa życia i śmierci. Ja myślę,że to znacznie poważniejsza sprawa" BILL SHANKY
TestoForza
Posty: 171
Rejestracja: 25 sie 2006, 20:10
Lokalizacja: Szczecin

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: TestoForza »

DEJAN STANKOVIC:
Gra na pozycji pomocnika w Interze Mediolan. Swoją karierę zaczął w Crvenej Zvezdzie Belgrad, skąd w 1998 roku przeszedł do Lazio Rzym za 7,5 mln £. W 2004 roku przeszedł do Interu. Z reprezentacja Jugosławii(potem Serbii i Czarnogóry) uczestnik Mistrzostw Świata w 1998 i 2006 oraz Mistrzostw Europy w 2000 roku.
Do największych sukcesów Stankovica trzeba zaliczyć:
    * Mistrzostwo Włoch:2000,2006,2007
    * Puchar Włoch:2004,2005,2006
    * Superpuchar Włoch:1998,2000,2005,2006
    * Puchar Zdobywców Pucharów:1999
    * Superpuchar Europy
Cos mi sie nie chce zdjecie wrzucic albo cos zle robie niech ktos wrzuci za mnie jak koledze powyzej/
Karpik
Posty: 709
Rejestracja: 27 lip 2007, 19:34
Lokalizacja: Dom!

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Karpik »

Wrzucam za kolege wyżej:
Obrazek

34.
Imię: Juan Sebastian Veron
Ksywa: "La Brujita" - dosłownie Czarownica
Urodzony: 9 Marca 1975
Miejsce Urodzenia: La Plata (Buenos Aires)
Debiut w lidze Argentyńśkiej: 24 Sierpień 1994 - Estudiantes de La Plata 1 - Dep. Mandiyú (Ctes) 0
1. profesionalny gol: 19 Listopad 1995 - Ferrocarril Oeste 1 - Estudiantes de La Plata 4

Krótko i na temat:

Argentyński pomocnik, obecnie reprezentuje barwy Esudiantes de la Plata i prawdopodobnie zostanie tam do końca kariery. Jego ojcem jest znany przed laty przed laty napastnik Juan Ramón Verón.

Kluby które reprezentował:

Estudiantes de La Plata 1993-1996
Boca Juniors
Sampdoria
Parma
Lazio
Manchester United
Chelsea F.C.
Inter Mediolan :*

FORZA INTER !! FORZA VERON!

Obrazek

Obrazek
Obrazek

By Kropasz
pct
Posty: 136
Rejestracja: 8 sie 2007, 09:43
Lokalizacja: Łódź

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: pct »

35.

YOURI DJORKAEFF

Djorkaeff urodzil sie 9 marca 1968 w Lyonie. Jego ojciec Jean Djorkaeff byl zawodnikiem reprezentacji Francji wiec Youri pilke mial w genach, wystepowal jako ofensywny pomocnik lub napastnik. W czasie swojej kariery zwiedzil spora czesc Europy a takze Ameryke. Zaczynal w 1984 roku w druzynie Grenoble, po rozegraniu 5 sezonow zrobil spory krok w przod w swojej karierze przenoszac sie do Strasbourga na dwa lata. W 1991 roku na 4 lata przeniosl sie do Monaco a sezon 1995-1996 spedzil w PSG. W lecie 1996 roku zameldowal sie w Mediolanie by grac w Interze. W barwach Nerazzurrich zdobyl 32 gole w 101 wystepach. W 1999 ku zaskoczeniu wielu kibicow przeniosl sie do Kaiserslautern. Po 3 latach pobytu w Niemczech przeniosl sie do Angli, najpierw na dwa lata do Boltonu a potem zaledwie na 3 spotkania do Blackurn. Nastepnie zdecydowal sie podbic amerykanska MLS odchodzac do New York/New Jersey MetroStars. W reprezentacji Francji w latach 1993-2002 rozegral 82 spotkania i strzelil 28 goli. Zakonczyl kariere 28 pazdziernika 2006 roku z powodu kontuzji kostki.

Sukcesy:

-Puchar Zdobywców Pucharów, zdobyty z Paris Saint-Germain w 1996 roku
-Puchar UEFA z Interem Mediolan w 1998 roku
-W 2005 wybrano go MVP ligi MLS
-Z reprezentacja Francji mistrz swiata 1998 i mistrz europy 2000

Ciekawostki:

-Jego babcia byla Polka.
-Był pierwszym francuskim piłkarzem występującym w amerykańskiej lidze.
-Jest autorem najpiekniejszej bramki w historii Interu ( w powszechnej opini ) : http://www.youtube.com/watch?v=AXgTldKyy4k

Obrazek
ForzaeDi
Posty: 750
Rejestracja: 18 sie 2007, 19:28
Lokalizacja: Podkarpacie

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: ForzaeDi »

36.  ( 23 Marco Materazzi )
Pozycja: Obrońca
Narodowość: Włochy
Waga: 92 kg
Wzrost: 193 cm
Data urodzenia: 1973-04-19

Opis zawodnika:

Środkowy obrońca którego specjalnością są wślizgi Marco Materazzi potrafi świetnie wykonać rzut wolny jaki i rzut karny. Jest bardzo dobrze wyszkolony technicznie. Przykład brał ze swojego ojca Giuseppe Materazzi który był bardzo dobrze znanym trenerem prowadził takie drużyny jak Pisa, Lazio, Bari, Padova, Brescia, Piacenza czy Sporting Lisbona.

Swoją karierę zaczynał grając w klubie Serie C na Sycylii. W sezonie 2000/2001 Materazzi pobił rekord w strzelaniu bramek wśród obrońców zdobywając aż 12 bramek dla Perugii (poprzedni rekord należał do Argentyńczyka Daniela Passarelli który w sezonie 1985/86 strzelił 11 bramek dla Fiorentiny). Marco swój debiut w reprezentacji miał 25 kwietnia 2001 roku w meczu którym Włochy pokonały 1:0 Półudniową Afrykę. Z reprezentacją pojechał na MŚ lecz w czterech meczach Włochów rozegrał jeden nie pełny mecz z Chorwacją wchodząc w 24 minucie za kontuzjowanego Alessandro Nestę.

Do debiutu Materazziego przyczynił się jego trener z Perugii Ilario Castagner który polecił go doradcy Trapattoni\'ego, Ghedinowi. Castagner powiedział : \"Ten chłopak już dawno sobie na to zasłużył\".

Obrazek

Obrazek
Ostatnio zmieniony 9 paź 2007, 21:56 przez ForzaeDi, łącznie zmieniany 1 raz.
MiRas.
Posty: 3346
Rejestracja: 16 sty 2004, 23:01
Lokalizacja: Loża Szyderców
Kontakt:

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: MiRas. »

37. George Best.

Były napastnik Manchesteru, dla którego strzelił 179 goli. Niestety w reprezentacji Irlandii Północnej zagrał tylko w 37 meczach, strzelając 9 bramek. Często był porównywany do Pele, miał ogromny potencjał piłkarski, niektórzy do dzisiaj uważają go za lepszego piłkarza niż słynnego Pele'go.

George Best miał problemy z alkoholem, przez co został usunięty z ManU. Później grał w Stockport County, Bournemout, Fulham i Hibernian.

Problemy z alkoholem doprowadziły to transplantacji wątroby w 2000 roku.

Zmarł w 2005 roku.

Jest bohaterem piosenki: "Król życia umarł" polskiego zespołu Myslovitz.

Obrazek
Obrazek

____________________
Jeśli jesteś kibicem przejścia dla pieszych... tzw. zeber
Jeśli Twój poziom jest pod osią X...
Jeśli na dodatek jesteś sfrustrowanym ich fanem...
Który chce jak zwykle wyładować swą...
Frustrację, która spowodowana jest tym, że...
Z definicji fani turyńskiej babci takie cechy wykazują...
To dla swojego dobra... wyjdź stąd...
Albo ja Ci w tym pomogę.

Amen.
Globus
Posty: 1996
Rejestracja: 14 sty 2007, 19:36
Lokalizacja: Polska

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Globus »

38- Hugo Sánchez Márquez (ur. 11 lipca 1958 w Mexico City), meksykański piłkarz, wielokrotny reprezentant kraju.

W wieku 18 lat rozegrał już ponad 80 spotkań w reprezentacji narodowej. W tym czasie grał w UNAM Pumas, z którym w 1976 roku zdobył mistrzostwo Meksyku, a dwa lata później został najlepszym strzelcem z dorobkiem 26 goli. W 1979 jesienią, zimą i wiosną Sánchez grał w UNAM Pumas, natomiast w lecie była napastnikiem amerykańskiego klubu - San Diego Sockers.

Po pięciu udanych sezonach w Meksyku i zapisaniu na swoje konto 99 strzelonych goli, Sánchez zmienił barwy klubowe i przeniósł się w 1981 do Hiszpanii, gdzie kontynuował karierę w Atlético Madryt. W roku 1985 przeszedł do Realu Madryt. Z tą drużyną pięć razy z rzędu zdobywał mistrzostwo kraju (1985/86 - 1989/90, poza tym w 1989 Copa del Rey, a w 1985 Puchar UEFA. Grając w Madrycie, Sánchez wychodził 283 razy na murawę i strzelił 207 bramek. W sezonie 1989-90 zdobył 38 goli, za co został nagrodzony "Złotym Butem" - nagrodą dla najlepszego strzelca na Starym Kontynencie.

Po tym fantastycznym okresie Sánchez grał w różnych klubach Hiszpanii, Austrii i USA. W 1996 wrócił do swojego rodzinnego Meksyku. Karierę zakończył w Atlético Celaya.

Obrazek
"Jesteśmy Interem i nie możemy o tym zapominać" - Marco Materazzi


Obrazek
Kobra
Posty: 29
Rejestracja: 28 paź 2007, 19:37

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Kobra »

39- Alessandro Del Piero (bronie honoru graczy o biało-czarnych sercach ;) ) (ur. 9 listopada 1974 w Conegliano we Włoszech) – piłkarz Juventusu Turyn, wielokrotny reprezentant Włoch.Powszechnie uważany za jednego z najlepszych włoskich napastników.

W wieku lat 19 przeniósł się do Turynu. W Juventusie zaczynał w zespole juniorów – Primavierze. Wraz z tą drużyną wygrał turniej w Viareggio. Pomogło mu to w dostaniu się do pierwszego zespołu. 12 września 1994 nastąpił jego debiut w Serie A, w meczu przeciwko Foggi, zakończony remisem 1:1. W następnym meczu z Regginą dostał kolejną szansę. W 80 minucie został wprowadzony na boisko za Fabrizio Ravanelliego. 10 minut gry wystarczyło, aby zanotował swoją pierwszą bramkę w Serie A.

Po niedługim czasie zdobywa swojego pierwszego hat-tricka w zawodowej karierze w meczu z Parmą. W decydującym o mistrzostwie meczu, Juventus przegrywał z Fiorentiną 0:2, wówczas dwa trafienia zaliczył Gianluca Vialli, a zwycięskiego gola zdobył właśnie Del Piero. (prosze bez podtekstow, ze juz wtedy Juve kupowalo mecze... :P)

8 listopada 1998 podczas ligowego meczu z Udinese Calcio, Del Piero ulega bardzo ciężkiej i skomplikowanej kontuzji, która wyłącza go z gry na okres 9 miesięcy. Wówczas poddaje się operacji w USA i przez kolejne 3/4 roku dochodzi do formy. Pod jego nieobecność Juve spisywał się bardzo słabo, zajmując dopiero 6 lokatę w Serie A. Del Piero powraca 4 sierpnia 1999. Po powrocie podpisuje z Juventusem 5-letni kontrakt, który sprawia, że Del Piero jest w tym czasie najlepiej zarabiającym piłkarzem na świecie.




Obrazek

PS. Jude to chyba skrot od Juventude? :P
Reg
Posty: 16
Rejestracja: 26 paź 2007, 10:09
Lokalizacja: Ściśle tajne

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Reg »

40. EDGAR DAVIDS

Urodził się 13 marca 1973 w Paramaribo (Surinam). Jest wychowankiem Ajaxu, w którym zadebiutował już jako 18-latek. Należał do złotej generacji piłkarzy holenderskich (Kluivert, bracia de Boer, Overmars) która w barwach drużyny z Amsterdamu odnosiła wielkie sukcesy w I połowie lat 90', m.in. 3-krotnie zdobywając mistrzostwo Holandii, wygrywając Puchar UEFA w 1991 oraz Ligę Mistrzów w 1995 roku. W następnym sezonie Ajax z Davidsem w składzie również dotarł do finału tych elitarnych rozgrywek, tym razem jednak przegrywając w rzutach karnych z gigantem europejskiego futbolu, Juventusem Turyn (nie mogłem się powstrzymać :roll:) Edgar wówczas nie wykorzystał jedenastki.

W następnym sezonie nasz bohater przeniósł się do Serie A, gdzie miał spędzić najlepsze lata swej kariery. Początek włoskiej przygody był jednak bardzo nieudany dla Davidsa. W Milanie nie poznano się na jego talencie, do tego doznał ciężkiej kontuzji. Kiedy kariera Holendra wisiała na włosku, pomocną dłoń wyciągnął Juventus w osobie Marcello Lippiego. Trener Bianconerrich dał Davidsowi wiele swobody na boisku, a ten wykorzystał to i ponownie objawił światu swój nieprzeciętny talent. Wice-prezydent Milanu, Adriano Galliani, zapytany o największy błąd transferowy swego klubu odpowiedział: "Nie poznanie się na Davidsie i sprzedanie go do Juve" (i łysa pała miała rację :roll:)

W następnych sezonach, kiedy Alex Del Piero leczył cięzką kontuzję a drużyna z Turynu grała poniżej oczekiwań, Davids bodajże jako jedyny nie zawodził. W każdy mecz wkładał całe swe serce, nigdy się nie poddawał i zawsze walczył do końca. Na boisku zachowywał się niczym rasowy wojownik. Stąd przydomek "Pitbull" tudzież "Monstrum" (by Zidane :roll:) oraz... czerwone kartki w dużych ilościach.
Kryzys zaczął się 4 marca 2001 roku, kiedy w organizmie Holendra wykryto nadmierny poziom środku dopingującego - nadrolonu. Davids był załamany, ponieważ wyrokiem sądu został zawieszony na pół roku. Bez niego reprezentacja Holandii nie przebrnęła kwalifikacji do MŚ 2002 i na azjatyckim turnieju nie zagrała.

Davids na dobre wrócił w sezonie 2002/2003, sezonie bardzo udanym dla niego i jego Juventusu. Stara Dama, prowadzona między innymi przez Holendra, grała wówczas najlepszy futbol w Europie, zdobywając Scudetto i docierając do finału Ligii Mistrzów, gdzie według większości obserwatorów przegrała niezasłużenie z Milanem.
Następny rok był dla Davidsa ostatnim w barwach Juventusu. Grał grubu poniżej oczekiwań, nie był tym samym wojownikiem co niegdyś, w konsekwencji czego utracił miejsce w podstawowej jedenastce na rzecz Ghanijczyka Appiaha. Nie potrafił porozumieć się z zarządem klubu i w zimowym okienku transferowym przeniósł się do Barcelony.
W Juventusie Davids spędził najlepsze lata swej kariery, zdobywając ze Starą Damą wiele trofeów, m.in. 3-krotnie Scudetto. Na zawsze pozostanie w pamięci tifosich Bianconerrich jako niezwykle waleczny pomocnik, który mimo różnych przeciwności losu (cierpi na jaskrę) zawsze wkładał w gre całe swe serce.

Obrazek
Ostatnio zmieniony 3 lis 2007, 20:52 przez Reg, łącznie zmieniany 1 raz.
Obrazek
Globus
Posty: 1996
Rejestracja: 14 sty 2007, 19:36
Lokalizacja: Polska

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Globus »

41- Gianfranco Zola, ur. 5 lipca 1966 roku w miejscowości Oliena na Sardynii, włoski były piłkarz grający na pozycji napastnika, były zawodnik m.in. angielskiego klubu Chelsea F.C..

Swój pierwszy profesjonalny kontrakt Zola podpisał w 1984 roku z sardyńskim klubem Nuorese Calcio. Pięć lat później został zawodnikiem klubu Serie A SSC Napoli. W zwycięskim w lidze sezonie 1989/1990 Zola zdobył 2 bramki, grając u boku samego Diego Maradony. W 1991 roku wywalczył z klubem Superpuchar Włoch i zadebiutował w reprezentacji Włoch pod wodzą Arrigo Sacchiego. W 1993 opuścił Neapol aby związać się z zespołem AC Parma. W 1995 zdobył z zespołem Puchar UEFA oraz wicemistrzostwo Włoch. W tym klubie budował swoją reputację jednego z najlepszych włoskich napastników.

W 1996 roku Zola przeszedł do klubu Chelsea F.C. grającego w Premiership. W 1997 zdobył z drużyną Puchar Anglii i został wybrany graczem roku ligi angielskiej przez stowarzyszenie dziennikarzy sportowych. W 1998 roku pomógł klubowi w wygraniu Pucharu Ligi Angielskiej, Pucharu Zdobywców Pucharów Europy oraz Superpucharu Europy. W 2000 roku ponownie zdobył z drużyną Puchar Anglii.

Jego gol po 21 sekundach od pojawienia się na boisku w finale Pucharu Zdobywców Pucharów w 1998 przeciwko VfB Stuttgart na stadionie Råsunda w Sztokholmie był jednym z najwspanialszych momentów w jego karierze. Już w drugim kontakcie z piłką otrzymał długie podanie od Dennisa Wise'a i pokonał bramkarza Stuttgartu zapewniając Chelsea wygraną 1:0 i zdobycie pierwszego od 28 lat i drugiego w historii europejskiego pucharu. Jego specjalnością były właśnie niezwykłe bramki. Jednym z najlepszych w historii Premiership rzutów wolnych popisał się Zola w meczu z Tottenhamem w styczniu 2003.

Latem 2003 roku, kiedy pojawiły się plotki o zakupie Chelsea przez zagranicznych inwestorów, Zola opuścił klub ze Stamford Bridge i przeniósł się do klubu Cagliari Calcio. Nowy właściciel klubu Roman Abramowicz próbował odzyskać włoską gwiazdę, jednak działacze z Cagliari mu odmówili. Zola poprowadził klub z Sardynii do awansu do Serie A. Potem przedłużył kontrakt o rok i w czerwcu 2005 rozegrał ostatni mecz w karierze, z Juventusem Turyn.

W reprezentacji Włoch Gianfranco Zola rozegrał 35 meczów i zdobył 8 goli. Występował z drużyną na Mistrzostwach Świata w 1994 oraz na Euro 1996. Jego ostatnim występem był mecz eliminacji do Mistrzostw Świata przeciwko Anglii w październiku 1997 roku.

W swojej karierze w Chelsea Zola zdobył ogółem 80 bramek, w tym 14 z rzutów wolnych. W 2003 roku został wybrany przez fanów The Blues najlepszym piłkarzem klubu w historii. W listopadzie 2004 otrzymał Order Imperium Brytyjskiego podczas specjalnej ceremonii w Rzymie.

W 2006 roku opuścił Londyn mimo wielkich pieniędzy jakie oferował mu Roman Abramowicz za dalszą grę, wrócił do rodzinnej Sardynii i tam zakończył karierę.

Obrazek
Ostatnio zmieniony 10 lis 2007, 01:47 przez Globus, łącznie zmieniany 1 raz.
"Jesteśmy Interem i nie możemy o tym zapominać" - Marco Materazzi


Obrazek
1897
Posty: 2
Rejestracja: 10 lis 2007, 13:04
Lokalizacja: 0-22

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: 1897 »

42. Gaetano Scirea

Gaetano Scirea – (ur. 25 maja 1953 r. w Cernusco Sul Naviglio we Włoszech, zm. 3 września 1989 r. w Babsku) – włoski piłkarz, grał na pozycji libero.

Piłkarską przygodę rozpoczął w Atalancie Bergamo. Mimo swoich dość słabych jak na obrońcę warunków fizycznych szybko stał się jednym z najlepszych defensorów Serie A. Grał na tyle dobrze, że w 1975 roku jego talent dostrzegli działacze samego Juventusu Turyn.

W Serie A zadebiutował 24 września 1972 roku, Atalanta grała z Cagliari i z Sardynii przywiozła bezbramkowy remis. Później jednak znacznie częściej przegrywała i spadła do drugiej ligi. Scirea jeszcze przez rok pozostał w Bergamo i do Serie A powrócił już jako zawodnik Juve.

W roku 1974 związał się ze Starą Damą z Turynu na długich czternaście lat. Był silnym punktem ekipy, która swego czasu nie miała sobie mocnych. Z Juve zdobył wiele trofeów, aż siedem razy był mistrzem Italii.

Śmierć - W wypadku zginęli tłumaczka Barbara Januszkiewicz, kierowca Henryk Pająk, oraz Scirea, drugi trener Juventusu Turyn (Włoch przybył do Polski na kilka dni, aby obejrzeć w akcji drużynę Górnika Zabrze). Nie doszłoby do całej tragedii, gdyby nie lekkomyślność wiozącego polsko-włoską delegację kierowcy Fiata125p. Nie zachował ostrożności na szosie, na której trwały roboty drogowe i niebezpiecznie wyprzedzał. Wjechał pod nadjeżdżającego z przeciwka tira. Zderzenie było silne, ale prawdopodobnie wszyscy by przeżyli, gdyby w momencie wypadku nie wybuchły cztery kanistry z benzyną i na domiar złego nie zablokowało się troje z czworga drzwi. Uratował się tylko działacz Górnika Zabrze, którego drzwi pozostały sprawne. Pozostali spłonęli żywcem. Po ugaszeniu pożaru, policja potrzebowała kilkunastu godzin, aby zidentyfikować ofiary wypadku.

Obrazek
Legia & Juventus & Den Haag
Corredo
Posty: 250
Rejestracja: 26 sie 2006, 13:13
Lokalizacja: Września

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Corredo »

43. Zlatan Ibrahimovic

Szwedzki piłkarz, napastnik reprezentacji Szwecji i Interu Mediolan. Uważa się go za jednego z najlepszych napastników na świecie. Zlatan znany jest ze swej efektownej i niekonwencjonalnej gry.

Ibrahimović jest wychowankiem klubu Malmö FF, w którym debiutował w szwedzkiej ekstraklasie w 1999 r. W 2001 r. za 7,8 mln euro przeszedł do Ajaxu Amsterdam, z którym dwukrotnie zdobył mistrzostwo Holandii, a także Puchar Holandii i Superpuchar Holandii. Od 31 sierpnia 2004 gra w Serie A w Juventusie Turyn, który zapłacił za jego transfer 16 mln euro. W debiutanckim sezonie był najlepszym piłkarzem Juventusu, w 2004 r. w rankingu FIFA został wybrany ósmym piłkarzem na świecie. Sezon 2005/2006 był już znacznie mniej udany dla Ibrahimovica niż poprzedni. Grał słabo, strzelił tylko 7 bramek. Mimo to ówczesny trener Juventusu, Fabio Capello, wciąż stawiał na niego, często kosztem Alessandro Del Piero, podstawowego zawodnika Juventusu. Kiedy Juventus Turyn został zdegradowany do Serie B Ibrahimović postanowił, że opuści Delle Alpi. 10 sierpnia 2006 roku popularny Ibra przeszedł z Juventusu Turyn do Interu Mediolan za kwotę ok 24 mln euro. Dnia 22 kwietnia 2007 (niedziela) zdobył z Interem scudetto.Obecnie zdaniem wielu fachowców niesłusznie nie został nominowany do złotej piłki mimo, iż jest najlepszym zawodnikiem Interu
Obrazek
Jeremy
Posty: 518
Rejestracja: 23 gru 2007, 17:35

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Jeremy »

44. Thierry Henry
Thierry Daniel Henry (ur. 17 sierpnia 1977 w Les Ulis) – francuski piłkarz, występujący na pozycji napastnika. Reprezentant Francji, wraz z którą był mistrzem (1998) i wicemistrzem świata (2006) oraz mistrzem Europy (2000), zawodnik FC Barcelona. Został zaliczony przez Pelé do tzw. FIFA 100. 17 października 2007 r. pobił rekord Michela Platiniego w liczbie strzelonych dla reprezentacji Francji bramek (Platini strzelił 41 goli) i pozostaje jej najskuteczniejszym piłkarzem w historii.
Henry dorastał w Les Ulis, gdzie mieszka wielu emigrantów z byłych francuskich kolonii. Jego ojciec, Antoine, pochodzi z Gwadelupy i sam próbował zrobić karierę piłkarską, ale wszyscy trenerzy, z jakimi się zetknął, za jego jedyny atut uznawali szybkość i nie byli zainteresowani zatrzymaniem go w swoich klubach. Z tego powodu musiał zarabiać na życie jako ochroniarz.

Thierry Henry jest wychowankiem słynnej szkółki piłkarskiej Centre Technique National Fernand Sastre w Clairefontaine-en-Yvelines. Grając w lidze juniorów, od początku występował jako napastnik. Był niezwykle skuteczny, potrafił w ciągu sezonu strzelić ponad 100 goli. W meczu, w którym został zauważony przez łowcę talentów AS Monaco, zdobył siedem bramek.

Na talencie grającego w drużynie juniorów AS Monaco Henry'ego poznał się trener pierwszej drużyny tego klubu, Arsène Wenger, który dał mu szansę debiutu w wieku zaledwie 17 lat. Henry mówi o Wengerze: "Jest moim duchowym przywódcą". Niestety dla Henry'ego, Wenger został trenerem Nagoya Grampus Eight, a jego następca postanowił przekwalifikować Henry'ego na skrzydłowego.

W reprezentacji Francji zadebiutował w październiku 1997 w meczu przeciwko RPA. Rok później, podczas Mistrzostw Świata 1998, pomógł Francji w zdobyciu złotego medalu, strzelając trzy bramki. Dzień po finale został nagrodzony Legią Honorową.

W tej roli trafił w styczniu 1999 za 14 milionów funtów do włoskiego Juventusu. Pobyt w tym klubie Henry uważa za najgorszy epizod w piłkarskiej karierze, gdyż nie tylko był ustawiany na skrzydle zamiast na środku ataku, to trener Carlo Ancelotti kazał mu aktywnie angażować się w grę defensywną.

Wybawieniem dla Henry'ego okazało się zatrudnienie przez Arsenal FC Wengera. Francuski trener przekonał przełożonych, że warto zapłacić za Henry'ego 11 milionów funtów i jeszcze w sierpniu 1999 Henry trafił do Londynu, gdzie szybko stał się czołowym napastnikiem Premiership, strzelając bramkę za bramką. W tej roli wystąpił w barwach Francji w EURO 2000. Tu również zdobył trzy gole, a jego reprezentacja zdobyła złoty medal.

W 2003 roku wziął ślub z brytyjską modelką Nicole Merry, którą poznał na planie reklamy Renault Clio. Na początku września 2007 roku para wzięła rozwód. Mają jedno dziecko, córkę Teę.

W maju 2006 Henry przedłużył kontrakt do 2010 roku. Przy tej okazji wiceprezes Arsenalu, David Dein, oznajmił, że wcześniej klub odrzucił dwie oferty kupna Henry'ego, obie opiewające na 50 milionów funtów.

W czerwcu 2007 przeszedł do Barcelony za 24 mln euro, które kataloński klub płaci w sześciu ratach. Henry zarabia 130 tys. funtów tygodniowo (6 mln euro na rok).

Nominalnie Henry jest wysuniętym napastnikiem. Znany jest szczególnie ze swojej szybkości, dokładnych podań i strzałów oraz opanowaniu w sytuacjach podbramkowych. Słynie też ze świetnie wykonywanych rzutów wolnych (często wykorzystuje chaos w drużynie przeciwnika, oddając strzał zanim rywale zdążą ustawić mur).

Dwukrotnie (2003 i 2004) był drugi w konkursie FIFA na Piłkarza Roku.

Henry wykorzystuje swoją pozycję w świecie piłki nożnej do walki z rasizmem na boisku. Prowadzi kampanię "Stand up - Speak up", która przekazuje zebrane na sprzedaży biało-czarnych bransoletek pieniądze (udało się już zgromadzić ponad 16 milionów$) organizacjom antyrasistowskim. 

Obrazek


       
Ostatnio zmieniony 11 maja 2008, 10:44 przez Anonymous, łącznie zmieniany 1 raz.
Sig by Kropasz :) Thx
Obrazek    
"Zawsze mówiłem, że moi piłkarze są najlepsi na Świecie. Było tak gdy trenowałem mniejsze kluby, Porto, Chelsea, a teraz najlepszymi są dla mnie Ci z Interu" - Jose Mourinho.
ForzaeDi
Posty: 750
Rejestracja: 18 sie 2007, 19:28
Lokalizacja: Podkarpacie

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: ForzaeDi »

45. Francesco Totti

Kapitan i symbol Romy, w klubie od jedenastego roku życia, na ramieniu wytatuowany wizerunek rzymskiego gladiatora. Ucieleśnienie zamierającej idei bezwarunkowej wierności barwom, odrzucał oferty Realu Madryt, nawet wtedy, gdy klub się walił. Kiedy tonącą w długach Romę opuszczał Capello, oskarżył trenera o zdradę.

Obrazek
Jeremy
Posty: 518
Rejestracja: 23 gru 2007, 17:35

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Jeremy »

Oto cała lista:

1.Fabien Barthez
2.Kazimierz Deyna
3.Dennis Bergkamp
4.Roberto Baggio
5.Roberto Carlos
6.Mehmet Scholl
7.Juergen Klinsmann
8.Zinedine Zidane
9.Diego Maradona
10.Pele
11.Garrincha
12.Giacinto Facchetti
13.George Hagi
14.Christo Stoiczkov
15.Jay - Jay Okocha
16.Dino Zoff
17.Eusebio
18.Tony Adams
19.Peter Schmeichel
20.Ronaldo
21.Socrates
22.Carlos Valderrama
23.Shunsuke Nakamura
24.Ronaldinho
25.Andy Cole
26.Daniel Passarella
27.Luis Enrique
28.Carlos Dunga
29.Antonio Puerta
30.Ivan Zamorano
31.Rivaldo
32.Giuseppe Bergomi
33.Dejan Stankovic
34.Juan Sebastian Veron
35.Youri Djorkaeff
36.Marco Materazzi
37.George Best
38.Hugo Sanchez
39.Alessandro Del Piero
40.Edgar Davids
41.Gianfranco Zola
42.Gaetano Scirea
43.Zlatan Ibrahimovic
44.Thierry Henry
45.Francesco Totti



46. Zbigniew Boniek

Zbigniew Boniek (pseudonim "Zibi", ur. 3 marca 1956 w Bydgoszczy) – polski piłkarz, trener, działacz sportowy.

Jest jednym z najwybitniejszych polskich piłkarzy w historii oraz należy do grona stu najlepszych piłkarzy w historii piłki światowej (ranking obejmuje tylko piłkarzy obecnie żyjących). Trzeci piłkarz Europy 1982 w plebiscycie czasopisma France Football. Wybrany do drużyny gwiazd Mistrzostw Świata 1982. W 1982 r. wybrany także najlepszym sportowcem Polski w plebiscycie „Przeglądu Sportowego”. Obok Rossiego i Platiniego był jednym z filarów słynnego Juventusu Turyn w latach 80. XX wieku. Był nazywany "pięknością nocy", gdyż najlepsze występy notował w meczach rozgrywanych przy sztucznym oświetleniu. W pamięci kibiców szczególnie zapamiętany dzięki hat-trickowi w Barcelonie w spotkaniu z reprezentacją Belgii na Mistrzostwach Świata 1982. Grając w Juventusie uczestnik pamiętnego spotkania finałowego Pucharu Europy w 1985 na Heysel w Brukseli, gdzie przed spotkaniem doszło do zamieszek, w wyniku których śmierć poniosło 39 kibiców (w większości Włochów). Następnego dnia grając w Tiranie strzelił zwycięską bramkę dla reprezentacji Polski w meczu z Albanią w eliminacjach Mistrzostw Świata 1986.



Kariera zawodnicza

    * Zawisza Bydgoszcz 1966-1975
    * Widzew Łódź 1975-1982
    * Juventus Turyn 1982-1985
    * AS Roma 1985-1988 

Obrazek
Sig by Kropasz :) Thx
Obrazek    
"Zawsze mówiłem, że moi piłkarze są najlepsi na Świecie. Było tak gdy trenowałem mniejsze kluby, Porto, Chelsea, a teraz najlepszymi są dla mnie Ci z Interu" - Jose Mourinho.
Ojciec
Posty: 75
Rejestracja: 14 kwie 2008, 08:57
Lokalizacja: Konin

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Ojciec »

47. Alan Shearer

Alan Shearer (ur. 13 sierpnia 1970 w Newcastle), angielski piłkarz, grający na pozycji napastnika. W reprezentacji Anglii zaliczył 63 występy, zdobywając 30 bramek. Po sezonie 2005/06 zakończył karierę sportową.

Shearer jest symbolem Newcastle, gral tam przez 10 lat (1996/97-2005/06), świetny napastnik , Trzykrotnie zostawał królem strzelców Premiership – w sezonach: 1994/95, 1995/96 oraz 1996/97. W Premier League zdobył 283 bramki w 532 występach. Występowal równiez w zespolach Southampton F.C. oraz Blackburn Rovers
"I don't give a fuck
They done push me to the limit the more I live
I might blow up any minute, did it again"
paqao
Posty: 147
Rejestracja: 12 cze 2008, 15:04

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: paqao »

48. Luís Filipe Madeira Caeiro Figo czyli po prostu nasz Luis Figo- reprezentant Portugali ur. 1972 roku
Nasz zawodnik od 2005 roku( numer 7) grał w 112 spotkaniach i strzelił 13 goli, wcześniej grał w Realu Madryt, Barcelonie i Sportingu Lizbobna.
należy do najlepszych piłkarzy wszechczasów, piłkarz roku 2001, znany z udziału w akcjach charytatywnych
ObrazekObrazek
groch
Posty: 374
Rejestracja: 14 sie 2006, 10:56
Lokalizacja: Kruszwica

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: groch »

49. Christian Bobo Vieri

Urodził się we włosko-francuskiej rodzinie Vieri. Mały Christian wraz z najbliższymi wyjechał do Australii, gdzie jego ojciec, Roberto miał objąć posadę szkoleniowca jednej z tamtejszych drużyn. W 1988 roku wraca do Włoch, co okazuje się strzałem w dziesiątkę, gdyż już 2 lata później debiutuje w w zespole AC Torino

Kluby:
*Torino
*Revanna
*Vicenza
*Piza
*Atalanta
*Juventus
*Atletico
*Lazio
*INTERNAZIONALE(121 bramek)
*Milan
*Monaco
*Atalanta
*Fiorentina
Obrazek
,,Niektórzy ludzie myślą, że football to sprawa życia i śmierci. Ja myślę,że to znacznie poważniejsza sprawa" BILL SHANKY
YoozeQ
Posty: 181
Rejestracja: 17 gru 2006, 18:45

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: YoozeQ »

50. Michel Platini

Michel François Platini - urodzony 21 VI 1955 w  Jœuf. Gral m.in. w AS Nancy, AS Saint-Etienne oraz w Juventusie Turyn. Właśnie z tym ostatnim klubem osiągał największe sukcesy. Podczas pięcioletniego pobytu we włoskim klubie zdobył 2 Mistrzostwa Włoch, Puchar Mistrzów, Puchar UEFA i Puchar Interkontynentalny. Oprócz tego trzykrotnie zdobył Złotą Piłkę przyznawana najlepszemu pilkarzowi Europy. Wraz z reprezentacja Francji zdobył Mistrzostwo Europy w 1984. Został również królem strzelców na tych mistrzostwach. 9 strzelonych bramek na tym turnieju sprawia ze rekord ten może należeć do niego jeszcze przez bardzo długi okres czasu. Został także brązowym medalista Mistrzostw Świata. Łącznie w drużynie trójkolorowych rozegrał 72 mecze (49 jako kapitan) strzelając w nich 41 goli co do dziś jest rekordem tego kraju.  Po zakończeniu kariery piłkarskiej postanowił spróbować swoich sil na ławce trenerskiej. Niestety w ciągu czteroletniej pracy z zespołem Francji nie osiągnął żadnych sukcesów i zrezygnował z prowadzenia zespołu trójkolorowych. 26 stycznia 2007 roku zastał wybrany prezydentem UEFA.

Obrazek
Nen
Posty: 1387
Rejestracja: 30 wrz 2006, 09:59
Lokalizacja: Droga Mleczna

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Nen »

51. Gabriel Batistuta

Gabriel Omar Batistuta (ur. 1 lutego 1969 w Avellaneda w Argentynie) Wielokrotny reprezentant Argentyny i kapitan reprezentacji. Prawonożny. Przydomek – Bati-Gol.

Batistuta nie imponował wyszkoleniem technicznym, obdarzony był jednak niezwykłym instynktem strzeleckim, nieprzeciętną szybkością, potrafił wykorzystać warunki fizyczne, dobrze grał głową. Obdarzony umiejętnością mocnego, precyzyjnego strzału, chętnie wykonywał rzuty wolne. Ocenia się, że przywiązanie do Fiorentiny było powodem, dla którego utalentowany napastnik nie odniósł zbyt wielu sukcesów w karierze klubowej. Być może dlatego jego nazwisko nie jest tak znane, jak nazwiska innych piłkarzy o mniejszym talencie i mniejszych osiągnięciach reprezentacyjnych, ale za to grających w bardziej renomowanych klubach. Batistuta pozostał wierny Fiorentinie nawet wtedy, gdy miał z nią grać w drugiej lidze – Serie B. Rozstał się z klubem dopiero wtedy, gdy sprzedano go z powodów trudności finansowych klubu. Pomimo odejścia z drużyny, Batistuta pozostał idolem kibiców z Artemio Franchi. Szczególnie wartym zapamiętania zdarzeniem był pierwszy mecz po odejściu z klubu. Do Rzymu przyjechała Fiorentina. Mecz zakończył się zwycięstwem gospodarzy 1:0, a jedynego gola strzelił... Batistuta, który w ogóle nie manifestował radości ze strzelonej bramki, a ponadto kibice Fiorentiny bili mu brawo, chociaż pogrążył ich drużynę. Na oczach telewidzów było widać wyraźne wzruszenie piłkarza. Jednak odejście z klubu w końcu pozwoliło mu zdobyć tak upragnione mistrzostwo Włoch, które zdobył wraz z AS Roma. Po sezonie 2000/2001 jego pozycja w klubie nie była już tak silna i rozpoczął się etap rozmieniania kariery na drobne. Batistuta nie miał na to jednak ochoty i po nieudanym sezonie w Interze Mediolan, postanowił do emerytury pokopać piłkę za duże pieniądze w Katarze gdzie w 2005 roku w wieku 36 lat ogłosił zakończenie zawodniczej kariery.

Obrazek

Łącznie oficjalnie rozegrał 631 meczów, strzelając 355 bramek.
God protect me
Globus
Posty: 1996
Rejestracja: 14 sty 2007, 19:36
Lokalizacja: Polska

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Globus »

52- Jan Tomaszewski, pseud. Tomek (ur. 9 stycznia 1948 we Wrocławiu), polski piłkarz, trener i publicysta sportowy. Grał na pozycji bramkarza, wielokrotny reprezentant Polski w piłce nożnej. Należał do czołówki bramkarzy lat 70 i uważany jest za jednego z najlepszych bramkarzy w historii polskiej piłki nożnej. Od 1973 (z przerwą w latach 1978-1982, kiedy kontynuował karierę piłkarską w Belgii i Hiszpanii), mieszka w Łodzi.
Karierę piłkarską rozpoczął w Śląsku Wrocław, w barwach tej drużyny zadebiutował w I lidze. W latach 1963-1967 był zawodnikiem Gwardii Wrocław. W 1971 przeszedł do Legii Warszawa. Jednak po kilku słabych występach stracił miejsce w pierwszej jedenastce i w 1972 przeniósł się do ŁKS Łódź, gdzie udało mu się wywalczyć pozycję jednego z najlepszych polskich bramkarzy. Od 1978 występował za granicą – w Beerschot i Herculesie Alicante. Jako piłkarz największe sukcesy odniósł grając w reprezentacji Polski. W drużynie narodowej zadebiutował 10 października 1971 w meczu eliminacji mistrzostw Europy z drużyną RFN w dramatycznych okolicznościach – wyznaczony do gry Piotr Czaja tuż przed meczem rozchorował się i musiał zostać zastąpiony przez Tomaszewskiego. Reprezentacja Polski przegrała 1:3, a Tomaszewskiego bardzo krytykowano za postawę w reprezentacyjnym debiucie.

Następny mecz w drużynie narodowej udało mu się rozegrać dopiero po półtorarocznej przerwie w marcu 1973. Wówczas jednak wywalczył sobie miejsce w pierwszej jedenastce reprezentacji, z którą jesienią 1973 wywalczył awans do mistrzostw świata. Przyczyniła się do tego jego postawa w meczu eliminacyjnym z Anglią rozgrywanym 17 października 1973 na stadionie Wembley. Nazwany przed meczem przez popularnego angielskiego trenera Briana Clough clownem Tomaszewski skutecznie bronił polskiej bramki, przepuszczając w meczu tylko jeden strzał, oddany przez Allana Clarke'a z rzutu karnego. Dzięki swojemu występowi zdobył duży szacunek wśród angielskich kibiców oraz zyskał przydomek bohatera z Wembley, oraz człowieka, który zatrzymał Anglię.
W 1974 brał udział w mistrzostwach świata w RFN, w których reprezentacja Polski zajęła trzecie miejsce. Dwukrotnie w tych mistrzostwach obronił rzuty karne – Staffana Tappera w meczu ze Szwecją i Uliego Hoenessa w meczu z RFN. Po mistrzostwach zdobył wielkie uznanie, a Pelé nazwał go najlepszym bramkarzem świata.

W reprezentacji Polski wystąpił również na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu w 1976 (srebrny medal) oraz na mistrzostwach świata w Argentynie w 1978, w trakcie których stracił miejsce w reprezentacyjnej bramce na rzecz Zygmunta Kukli. W czasie obydwu mistrzostw świata (1974, 1978) rozegrał 990 minut w 11 spotkaniach. Do drużyny narodowej powrócił na 2 mecze w 1981. Ostatni występ, a zarazem jedyny jako kapitan reprezentacji zanotował w towarzyskim spotkaniu z Hiszpanią rozegranym 18 listopada 1981. Ogółem w barwach narodowych wystąpił w 63 meczach oficjalnych.

Jest bezdyskusyjnie uważany za jednego z najwybitniejszych bramkarzy w historii polskiej piłki nożnej. Należał również do światowej czołówki bramkarzy lat 70. Wielokrotnie, także po zakończeniu kariery występował w meczach pokazowych i charytatywnych.

Bez większych sukcesów próbował swoich sił jako trener. W latach 1989-1990 był trenerem bramkarzy reprezentacji Polski. Prowadził również w kilku meczach drużynę Widzewa Łódź w sezonie 1989-1990. Jako jeden z nielicznych zaliczył swój trenerski debiut w ekstraklasie jeszcze przed zakończeniem kariery - w ostatnim meczu sezonu 1980/1981 kierował zespołem ŁKS w meczu z Szombierkami, by jesienią 1982 dograć tam jeszcze 4 mecze jako zawodnik.

Obrazek
Ostatnio zmieniony 23 cze 2008, 16:00 przez Anonymous, łącznie zmieniany 1 raz.
"Jesteśmy Interem i nie możemy o tym zapominać" - Marco Materazzi


Obrazek
RQ77
Posty: 22
Rejestracja: 26 cze 2007, 11:12

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: RQ77 »

53.Javier Zanetti

Javier Adelmar Zanetti (ur. 10 sierpnia 1973 w Buenos Aires) - argentyński piłkarz występujący na pozycji obrońcy lub pomocnika. Obecnie jest zawodnikiem Interu Mediolan. Ma 178 centymetrów wzrostu i 75 kilogramów wagi. Jest kapitanem Interu, w którym gra od 1995. W klubie nosi na koszulce numer 4. Z mediolańską drużyną zdobył Puchar UEFA, 2 razy Puchar Włoch i Superpuchar Włoch oraz 3 razy Mistrzostwo Włoch. Rozegrał ponad 400 spotkań w drużynie z Mediolanu. Wielokrotny reprezentant Argentyny. Został wybrany przez FIFA do "setki najlepszych piłkarzy wszech czasów".

Zanetti rozpoczął swoją karierę w 1992 roku, kiedy to podpisał kontrakt z Club Atlético Talleres. Nie grał tam jednak zbyt długo, ponieważ po roku gry zmienił barwy klubowe. W Talleres Javier Zanettti rozegrał 17 spotkań i strzelił jedną bramkę. Od 1993 roku przez 2 lata Argentyńczyk reprezentował barwy klubu Club Atlético Banfield. Jego debiutem w nowym klubie był mecz rozegrany 12 września 1993 roku przeciwko River Plate, a pierwszą bramkę strzelił 17 dni później w meczu przeciwko Newell's Old Boys (1-1).

Jego bardzo dobre występy zostały zauważone przez co w 1994 roku Zanetti otrzymał powołanie i zagrał pierwszy mecz w reprezentacji Argentyny. W 1995 Zanetti zmienił klub na Inter Mediolan. W barwach Nerazzurrich po wielu latach zajął miejsce jednego z legendarnych piłkarzy tego klubu. Rozegrał 596 meczów, zdobył 19 bramek a jego statystyki są coraz lepsze.

Javier Zanetti jest również piłkarzem posiadającym najwięcej występów w historii reprezentacji Argentyny. Występował na Mundialu 1998 i Mundialu 2002. Z wielkim niezrozumieniem przyjęto decyzję iż Zanetti nie pojedzie na Mistrzostwach świata 2006. Argentyńscy kibice uznali iż jest to skandaliczna decyzja. Swój setny występ w barwach reprezentacji Zanetti świętował w półfinałowej potyczce Pucharu Konfederacji 2005 przeciwko reprezentacji Meksyku. Javier został wtedy piłkarzem meczu.
Filip©
Posty: 1080
Rejestracja: 19 lis 1990, 01:00
Kontakt:

Odp: [zabawa] 100 najlepszych ...

Post autor: Filip© »

54. Franz Beckenbauer (ur. 11 września 1945 w Monachium) – niemiecki piłkarz grający na pozycji stopera i trener. Zawodnik Bayernu Monachium, Cosmosu Nowy Jork i Hamburger SV. Uznawany za jednego z najlepszych zawodników w historii piłki nożnej. W Bundeslidze rozegrał 396 meczów.

W barwach Bayernu:
- mistrz RFN (1969, 1972, 1973, 1974)
- zdobywca Pucharu RFN (1966, 1967, 1969, 1971)
- 3 – krotnie Pucharu Europy (1974, 1975, 1976)
- zdobywca Pucharu Interkontynentalnego (1976) i Pucharu Zdobywców Pucharów (1967).

W reprezentacji:
- 103 mecze w reprezentacji, 14 goli dla RFN.
- Grał w trzech finałach mistrzostw świata: Anglia 1966 roku  (2 miejsce), Meksyk 1970 (3miejsce), RFN  1974 (1 miejsce).
- Grał w dwóch finałach mistrzostw Europy:z Belgia 1972 (1 miejsce), Jugosławia 1976 (2 miejsce).

Najlepszy piłkarz Europy w plebiscycie France Football w 1972 i 1976 roku.

Jako trener wywalczył z reprezentacją RFN wicemistrzostwo (w Meksyku w 1986) i mistrzostwo świata (we Włoszech w 1990 roku). Pracował też w Olympique Marsylia i Bayernie

Odznaczony Złotym Orderem Zasługi FIFA. Aktualnie prezes Bayernu Monachium i działacz Niemieckiego Związku Piłkarskiego.
ODPOWIEDZ