Dziś na boisku w Lizbonie zobaczymy w zespole gospodarzy Joao Mario, który zaliczył nieudany epizod w Interze. Obecnie Portugalczyk jest jednym z najlepszych piłkarzy swojego zespołu, jednym z najlepszych strzelców ligi portugalskiej, a wkrótce jedna zdobyta przez niego bramka sprawi, że stanie on u boku Stevena Gerrarda.
Joao Mario został zawodnikiem Interu w sierpniu 2016 roku, kiedy to Włosi zapłacili za jego kartę Sportingowi Lizbona około 45 mln euro. Niestety Portugalczyk nie odnalazł się w zespole Nerazzurrich, którzy wielokrotnie wypożyczali go do innych zespołów licząc na to, że uda się go w końcu sprzedać i odzyskać choć część zainwestowanych w niego pieniędzy. Niestety nie udało się to, a ostatecznie pomocnik w lipcu 2021 roku rozwiązał kontrakt z mediolańskim klubem i od razu wzmocnił zespół naszego dzisiejszego rywala.
Tam Joao Mario pokazuje się ze znakomitej strony. W lidze w 26 meczach zdobył 17 goli i dołożył do 6 asyst. Obok Goncalo Ramosa jest jednym z najlepszych strzelców ligi portugalskiej.
Jeszcze lepiej wiedzie mu się w Lidze Mistrzów. W 8 dotychczas rozegranych spotkaniach strzelił 6 bramek i zaliczył 2 asysty. Jeśli zdobędzie jeszcze jedną bramkę, to zrówna się ilością zdobytych w jednym sezonie rozgrywek Ligi Mistrzów goli z legendą angielskiego futbolu, Stevenem Gerrardem.
Jak zaznacza Tuttosport, za imponującymi liczbami Portugalczyka stoi jego obecny trener, który potrafił wydobyć z niego to co najlepsze. O ile jego statystyki z rodzimej ligi mogą kogoś nie przekonywać, to na pewno zrobią to te z osiągnięciami w Lidze Mistrzów. Dziś Inter musi na niego szczególnie uważać, ale jest szansa, że w rewanżu na Giuseppe Meazza już go nie zobaczymy. Stanie się tak, jeśli dziś 30-latek zobaczy wieczorem żółtą kartkę.
.png)
Komentarze (6)
To że u nas sie nie sprawdził to jedno, ale pamietajmy, ze westham lokomotiv czy sporting też go nie wykupili, i to nie za 40 mln a kwoty rzędu 18 czy 12 mln
Nie chodzi mi o to, że mu się należała, że przekonywał swoją gra na ale gorszy nie był od tego naszego Woecznego (Bez)Talentu