Co warto wiedzieć na starcie sezonu 2014/15? (11)

Za nami pierwsze spotkania długo wyczekiwanych przez fanów rozgrywek włoskiej Serie A. Startujący właśnie sezon 2014/15 zapowiada się na Półwyspie Apenińskim najciekawiej od kilku lat. Kibice calcio już od dawna zastanawiają się nad formą Mistrzów z Juve oraz piłkarzy świetnie prezentującej się Romy czy bardzo mocnego Napoli. Do walki o podium chciałaby aspirować także Fiorentina, nie bez znaczenia będzie również dyspozycja obu przebudowywanych ekip z Mediolanu. Poniżej kilka słów o każdym z zespołów, które zagrają w najwyższej klasie rozgrywkowej. 

Atalanta: Prowadzący drużynę z Bergamo trener Stefano Colantuono będzie mógł w najbliższym sezonie szczycić się mianem najdłużej pozostającego na swoim stanowisku trenera w lidze. W najbliższy weekend rozpocznie on swój piąty z kolei sezon w roli szkoleniowca Atalanty. Jak na włoskie standardy można mówić tutaj o ewenemencie. Ciągłość włodarzom klubu udało się zachować również w kadrze pierwszego zespołu. Colantuono z pewnością musi cieszyć się z możliwości dalszej współpracy z zawsze solidnymi Germánem Denisem, Carlosem Carmoną czy Marcelo Estigarribią. Na dzień dzisiejszy wydaje się, że taka paczka, uzupełniona jeszcze Lucą Cigarinim i Andreą Consiglim, może zapewnić czarno-niebieskim bezpieczne miejsce w środku tabeli. Ostatni sezon Atalanta zakończyła z 11. lokatą, ani razu nie ocierając się nawet o strefę spadkową. 

Cagliari: Trudno określić czego można się spodziewać po drużynie z Sardynii. Poprzedni właściciel Massimo Cellino sprzedał ostatnio klub lokalnemu konsorcjum chemicznemu. To właśnie nowi właściciele zdecydowali się postawić w roli trenera pierwszego zespołu na Zdenka Zemana. Czeski weteran ławek trenerskich przybył na wyspę ze swoim sprawdzonym systemem 4-3-3. Pytanie tylko czy w Cagliari znajdzie właściwych wykonawców, którzy będą w stanie zrealizować jego wizję gry. Na chwilę obecną, mimo wielu plotek, piłkarzem Cagliari nadal jest Victor Ibarbo, któremu nie można odmówić ogromnego talentu. W kadrze znalazłoby się jeszcze kilku zawodników "wnoszących jakość", jak na przykład Marco Sau, jednak nie wiadomo jak odnajdą się oni w preferowanym przez Zemana, agresywnym i bardzo intensywnym stylu gry. Wiele dobrego może za to przynieść praca Czecha z młodym Nicolą Murru. Kibice Interu będą też pewnie śledzić wyniki Cagliari ze względu na wypożyczonego tam z Mediolanu Samuele Longo. 

Cesena: Zwycięska w barażach Serie B Cesena wydaje się być przed sezonem głównym kandydatem do ponownego spadku. Gołym okiem widać, że w zespole bardzo brakować będzie ogrania na najwyższym poziomie włoskich rozgrywek. Do drużyny sprowadzono dwóch weteranów z Atalanty Bergamo, komentatorzy są jednak zgodni, że Franco Brienza i Stefano Lucchini swoje najlepsze lata mają już raczej za sobą. W kadrze Ceseny znajdzie się również bardzo wysoko oceniany, młody bramkarz Juventusu, Nicola Leali. W Turynie wiążę się z tym wypożyczeniem wielkie nadzieje. Dla samego golkipera może być to bardzo pracowity sezon czyli idealna okazja do pokazania pełni swoich możliwości. 

Chievo: Ekipa Latających Osłów była jedną z najbardziej rozczarowanych po zakończeniu ostatniego sezonu. Mimo bardzo przyzwoitego składu osobowego Chievo bardzo często miało poważne kłopoty w ligowych spotkaniach sezonu 2013/14. W tym właśnie się rozpoczynającym najciekawiej zapowiada się rywalizacja bramkarzy. Christian Puggioni został postawiony przed wielkim wyzwaniem po tym jak do klubu ściągnięto Andreę Seculina i wychowanego przez Inter Francesco Bardiego. Największe nadzieje w Veronie wiąże się z przybyciem najbardziej znanej osoby, która na Instagramie śledzi Mauro Icardiego czyli Maxi Lopeza. Argentyńczyk będzie prawdopodobnie partnerem w ataku dla Alberto Paloschiego. 

Empoli: Kolejny beniaminek, który może mieć olbrzymie kłopoty z powodu słabej kadry bez żadnego zawodnika, który miał większą styczność z rozgrywkami Serie A. Oczywiście na pokładzie znajduje się talizman Empoli, Francesco Tavano. Rozpocznie on swój dziewiąty sezon w klubowej koszulce, ma na koncie 108 bramek w 262 występach. Będzie on prawdopodobnie stanowił o sile ofensywnej zespołu do spółki z wypożyczonym z Udinese Rodrigo Aguirre. Jedynym zawodnikiem, który na boisko może wnieść pierwszoligowy know-how może być Tiberio Guarente, jednak nie był on wyróżniającą się postacią w swoim poprzednim klubie czyli Chievo. Wielkie wyzwanie staje na pewno przed młodymi obrońcami Empoli: Daniele Ruganim czy Lorenzo Tonellim.

Fiorentina: Viola ostatni sezon zakończyła na 4. miejscu. Od podium dzieliło ją jednak wiele bo aż 13 punktów. Nie można jednak powiedzieć żeby było to maksimum jej możliwości ponieważ we Florencji cały sezon posiadali duet napastników najwyższych lotów, z którego ani razu nie mogli w pełni skorzystać. Jeśli sezon 2014/15 będzie udanym dla Mario Gomeza i Giuseppe Rossiego to Fiorentina może zajść naprawdę daleko, strasząc rywali śmiercionośnym duetem snajperów. Vincenzo Montella prawie na każdej pozycji może wybierać z dwójki bardzo dobrej jakości piłkarzy. Sam w oczach komentatorów jest postrzegany jako młody, ambitny i bardzo dobry taktycznie szkoleniowiec. To wszystko może dawać podstawy do typowania Fiorentiny do walki o podium Serie A. Nie można jednak zapominać o grze Fiory w europejskich pucharach co może skutkować koniecznością określenia priorytetów dla drużyny. Kadra Fiołków na nowy sezon liczy jednak aż 34 graczy, wliczając nowe nabytki jak Marko Marin i Jose Besanta. 

Genoa: Na ławce Genoi oglądać będziemy tego, na którego talencie nikt w Interze się nie poznał czyli Gian Piero Gasperiniego. Trzeba przyznać, że dla Włocha może to być bardzo ciężki sezon. Kadra klubu została pozbawiona dużej dawki jakości. Kluczowy napastnik jakim był ostatnimi czasy Alberto Gilardino został zastąpiony Alessandro Matrim. Będzie to dla niego kolejna ostatnia szansa żeby udwodnić, że jest czegokolwiek wart. Do tego zaliczany już do grona weteranów Nicolas Burdisso, kapitan Luca Antonelli, Juraj Kućka i młodzież, min. Mattia Peron i Andrea Bertolacci. Jeśli gra zaskoczy od samego początku rozgrywek, a Matri zacznie strzelać to Genoa nie powinna się martwić o utrzymanie w lidze. 

INTER: Inter bardzo dobrze wygląda na papierze. Patrząc na kroki, które zostały poczynione, obserwujący sprawę z boku komentatorzy są zgodni, że w Appiano trenuje kadra, która ma potencjał do walki o podium. Niektórzy huraoptymiści użyli nawet w ostatnich tygodniach słowa Scudetto w innym kontekście niż dominacja Juve. Największym pytaniem pozostaje jednak co z tego składu osobowego zbudować będzie w stanie Walter Mazzarri. Inter cały czas wydaje się produkować zdolną młodzież, wiemy jednak, że Mazzarri nie jest tym typem trenera - w Interze najważniejszą rolę przy ustalaniu składu nadal będzie odgrywać doświadczenie. Pomimo pożegnania Estebana Cambiasso, Javiera Zanettiego i Diego Milito w zespole raczej nie brakuje dobrych graczy. Pablo Osvaldo, Nemanja Vidić i Yann M'Vila mogą odmienić grę Interu. O tym ostatnim mówi się nawet, że jeśli przywróci swoją karierę na właściwą drogę to może osiągnąć poziom Makélélé w rozkwicie swojego geniuszu. Największym problemem Nerazzurrich mogą być przyzwyczajenia taktyczne trenera, ponieważ to jak Inter będzie ustawiony w każdym kolejnym meczu nie wydaję się być już tajemnicą nawet dla obserwatorów z Islandii. Duży sprawdzian czeka też z pewnością Andreę Ranocchię, który został nowym kapitanem. 

Juventus: Zadanie życia przed Massimiliano Allegrim - to chyba najtrafniejsze co można powiedzieć przed sezonem o Juve. Włoch prowadząc przeciętny Milan nie musiał borykać się z takimi oczekiwaniami środowiska związanego z klubem jakie przywitały go kiedy objął, siedzący wygodnie na samym szczycie włoskiej piłki, Juventus. Bijąca wszystkie możliwe rekordy ekipa z Turynu wydaje się mieć jeden cel - zajść jak najdalej w elitarnych rozgrywkach Ligi Mistrzów. W kadrze Mistrzów Włoch próżno szukać wielkiego przemeblowania. W zasadzie wzmocniono jedynie skrzydła pozostawionej przez Conte układanki. Wzmocniono i to nie byle jak: na treningach Starej Damy już od jakiegoś czasu meldują się Roberto Pereyra i Patrice Evra. Udało się również jeszcze bardziej naszpikować dobrymi graczami formację ataku. O wzrost konkurencyjności w drużynie postarają się Alvaro Morata i Kinglsey Coman. Największym znakiem zapytania jest to czy Allegriemu będzie udawało się motywować swój zespół tak jak robił to Conte. Włoch był w tym prawdziwym mistrzem, porównywany do Mourinho w Interze, jak mało kto pilnował tego żeby Juve grało w pełni skupione nawet z najsłabszymi zespołami ligi. Jakość w kadrze Bianconerich pozwala śmiało typować ich do wygrania ligi, a już na pewno do zajęcia miejsca w trójce. 

Lazio: Zaprzyjaźnieni z ultrasami z Curva Nord kibice Lazio mieli za złe władzom swojego klubu to jak pasywnie na rynku transferowym zachowuje się Lazio. Podczas gdy lokalny rywal zbroił się na potęgę, Claudio Lotito wydawał się być dużo ostrożniejszy w swoich poczynaniach. Nie można jednak nie doceniać uzupełnienia składu brązowym medalistą ostatniego Mundialu, Stefanem de Vrijem. Do klubu dołączyli także Marco Parolo i Dusan Basta, którzy pozwalają realnie myśleć o Lazio zdolnym do gry dwa razy w tygodniu (Rzymianie zagrają w Lidze Europejskiej). Kluczowi zawodnicy drużyny nigdy nie będą już jednak młodsi, oznacza to że Miroslav Klose, Cristian Ledesma czy Stefano Mauri mogą nie być już w stanie pomagać swojej drużynie w tak dużym stopniu jak dotychczas. Wiele nadziei daje jednak mundialowa forma Lucasa Bigli, któremu chyba już nic nie stoi na przeszkodzie do wywalczenia sobie pewnego miejsca w wyjściowej jedenastce. Dalszy świetny rozwój wróżony jest również Antonio Candrevie. 

Milan: Fani Rossonerich mogą mieć w tym sezonie okazję poczuć się tak jak jeszcze niedawno czuliśmy się my. Od jakiegoś czasu Filippo Inzaghi wypowiada się bowiem na temat swojej drużyny niemal wyłącznie w kontekście tzw. roku przejściowego. Trzeba jednak przyznać, że ciężko trenerowi Milanu odmówić racji, ponieważ będzie on miał do czynienia z iście dziwną zbieraniną piłkarzy. Ci, których można nazywać graczami światowego formatu czyli Nigel de Jong, Stephan El Shaarawy i Cristian Zapata będą wymieszani z zawodnikami prezentującymi już dużo mniej boiskowej jakości, a także z piłkarzami bardzo młodymi czy wręcz tymi z Primavery. Biorąc pod uwagę wcześniejszą pracę Inzaghiego z drużynami młodzieżowymi Milanu, nie można skreślać Rossonerich jeszcze przed rozegraniem pierwszego meczu. Trzeba jednak mieć świadomość, że Jeremy Menez, Alex i Pablo Armero mogą nie wystarczyć żeby zapewnić spokój Milanowi. Po odejściu Balotelliego i braku perspektyw na jego godne zastępstwo miejsce premiowane grą w przyszłorocznej Lidze Mistrzów wydaję się być raczej poza ich zasięgiem. 

Napoli: Rafael Benitez na pewno liczy na bardzo udany sezon, w którym gra będzie oparta na schematach wypracowanych w ubiegłorocznych rozgrywkach. Nasuwa się jednak myśl, że Hiszpan nie powinien też jednak zapominać o ciągłej pracy nad ich poprawą. Napoli przed poprzednim sezonem było pewniakiem do wicemistrzostwa, plany te pokrzyżowała jednak stołeczna Roma. Sezon 2014/15 w oczach kibiców ma być dobrą okazją do sięgnięcia po mistrzostwo, sam trener nie jest chyba jednak co do tego taki pewny. Wzmocnione zostały atak i obrona, do klubu dołączył Michu i Kalidou Koulibaly. Nietknięta pozostaje jednak do tej pory linia pomocy, która chyba najbardziej interwencji wymagała. Można wręcz mówić o jej osłabieniu po odejściu Behramiego. Wszystko wskazuje na to, że Scudetto to chyba nadal zbyt wiele dla Napoli, jednak trudno wyobrazić sobie też bez nich podium. Jeśli drużyna zostanie rozsądnie wzmocniona przez napływ gotówki za grę w europejskich pucharach to Napoli może sporo namieszać w stosunku do przedsezonowych zapowiedzi. 

Palermo: Tryumfatorzy Serie B w sezonie 2013/14 mają poczucie odzyskania w pełni im należnego miejsca w Serie A. Brak jakiejkolwiek drużyny z Sycylii w najwyższej klasie rozgrywek  był szeroko komentowany jako powód do wstydu dla tamtejszego środowiska piłkarskiego. Kadra Palermo wydawała się wręcz za mocna na Serie B i teraz również pozwala sądzić, że Palermo utrzyma się w Serie A. W barwach beniaminka zobaczymy weteranów boisk jak Edgar Bareto, Stefano Sorrentino, Abel Hernandez czy Ezequiel Munoz ale także solidnych graczy młodszego pokolenia jak Francesco Bolzoni. Będą także Ci zupełni młodzi jak napastnik Andrea Belotti, od którego gry w dużym stopniu będzie zależała pozycja Palermo w lidze. 

Parma: Tematem numer jeden wokół klubu nadal pozostaje chyba olbrzymie rozgoryczenie po utracie na rzecz Torino miejsca premiowanego grą w eliminacjach do europejskich rozgrywek (Zarząd ligi zdecydował się na takie kroki ze względu na kwestie finansowe klubu). Nie ma wątpliwości, że powtórzenie tak dobrego sezonu będzie dla Parmy bardzo trudne. Trzon drużyny nadal wydaje się być jednak solidny: w bramce Antonio Mirante, dalej Gabriel Paletta i Alessandro Lucarelli w obronie, Marco Marchionni i Massimo Gobbi w pomocy i w końcu Antonio Cassano w ataku. Rywalizacja o miejsce w pierwszym składzie będzie toczyła się między starzejącym się Amaurim i Ishakiem Belfodilem. Swoje trzy grosze dołoży też z pewnością Jonathan Biabiany i nowy w klubie Sotiris Ninis. Roberto Donadoni czeka też niecierpliwie na powrót do pełni sił Daniele Galloppy, który może się okazać przydatną bronią w arsenale włoskiego szkoleniowca. Bardzo ostrożnie ale chyba jednak można typować Parmę do miejsca w pierwszej dziesiątce. 

Roma: Po dokonaniach w kampanii ligowej 2013/14 cel na ten sezon może być dla Romy tylko jeden: Scudetto. Ilość graczy prezentujących bardzo dobry poziom jest w Romie naprawdę imponująca. Założenia wyjścia z grupy LM powinny być planen minimum po tym jaki progres wydaję się ciągle notować zespół prowadzony przez Rudiego Garcię. Poważnym wzmocnieniem lewej strony będzie zakontraktowanie Ashley Cole'a, podczas gdy ewentualny powrót Kevina Strootmana byłby dla środka linii pomocy Romy wręcz nie do przecenienia. Szkoleniowiec zespołu ze stolicy Włoch będzie mógł sobie też pozwolić na większą rotację w zespole po tym jak na grę dla Romy zdecydowali się miedzy innymi: Davide Astori, Juan Iturbe, Salih Uçan i Antonio Sanabria. Biorąc pod uwagę czego potrafił dokonać Garcia w zeszłym sezonie możemy mieć do czynienia z zespołem naprawdę wybitnym. Ten rok powinien też z pewnością należeć do Miralema Pjanicia, który wykazuje wszelkie cechy do zostania naturalnym następcą Francesco Tottiego. 

Sampdoria: Były zawodnik Interu, obecnie trener Sampy Sinisa Mihajlović wykonał bardzo dobrą pracę w sezonie 2013/14. Bez możliwości odbycia okresu przygotowawczego z drużyną, zatrudniony w listopadzie szkoleniowiec ostatecznie zajął na zakończenie ligi 12. miejsce. W klubie z pewnością chcieliby utrzymać ten poziom jednak Serbski trener znów będzie proszony o bardzo wiele mając do dyspozycji bardzo niewiele. W dość skromnej kadrze zespołu nie ma już Shkodrana Mustafiego, tegorocznego złotego medalisty Mistrzostw Świata w Brazylii. Nie ma również Maxi Lopeza. Wiele będzie zatem zależało od dyspozycji Pedro Obianga i rozwoju Manolo Gabbiadniego. 

Sassuolo: Dla Sassuolo poprzedni, zakończony w prawdzie na ostatnim bezpiecznym miejscu, sezon był w gruncie rzeczy nawet udany. W klubie i samej drużynie wiele się działo za sprawą charyzmatycznego trenera Eusebio Di Francesco. W tym sezonie szkoleniowiec może mieć jednak mniej możliwości do rotowania składem niż jeszcze przed wakacjami. Wszystkie wyróżniające się w klubie postaci bowiem go opuściły. Wytransferowani zostali Paolo Cannavaro i Simoze Zaza, Domenico Berardiemu skończyła się umowa wypożyczenia. Ewentualnych nadziei na utrzymanie w lidze kibice Sassuolo będą zapewne szukać w osobach Federico Peluso i Sime Vrsalijko. Obaj dołączyli do zespołu w trakcie trwającego jeszcze mercato. 

Torino: Zaskoczone możliwością udziału w europejskich pucharach Torino nadal wydaje się być wystarczająco silne żeby móc walczyć o powtórzenie swojej 7. lokaty wywalczonej w zeszłym sezonie. Zagadką pozostaje to czy drużynie tej wystarczy zaplecza kadrowego i doświadczenia aby radzić sobie grając na dwóch frontach. Wielka strata, bo tak trzeba nazywać sprzedaż Ciro Immobile, została w klubie z Turynu częściowo powetowana przybyciem Fabio Quagliarelli. Bardzo prawdopodobnym jest też pozostanie w klubie innego napastnika, Alessio Cerciego. Samym włodarzom klubu nie można też odmówić umiejętnego gospodarowania środkami pozyskanymi za swojego kluczowego snajpera w sezonie 2013/14. W kadrze oprócz Quagliarelli znaleźli się także doświadczeni Antonio Nocerino i Cristian Molinaro. Doświadczenie będzie jednak mieszane z młodością za sprawą Juana Sancheza Miño (sprowadzony z Boca Juniors), Rubena Pereza (Atletico Madryt) i Marco Benassiego (Inter). Trener Giampiero Ventura uwagę dziennikarzy zwracał też na wypożyczonego do Torino Omara El Kaddouri, który ma odegrać ważną rolę w trenerskiej wizji rozgrywania piłki. Najważniejszym zadaniem dla Torino na sezon 2014/15 pozostaje zmiana sposobu gry tak żeby można było oprzeć ją na Fabio Quagliarelli, który jest zawodnikiem o nieco innej specyfice niż Immobile. 

 Udinese: Nowy szkoleniowiec, nowy początek. W ostatnim sezonie Udinese zawiodło praktycznie po raz pierwszy odkąd Guidolin objął funkcję trenera. Włoch nie dostał jednak drugiej szansy i jego miejsce zajął były trener Interu, Andrea Stramaccioni. Klub z Udine, który w ostatnich latach udowadniał, że potrafi szkolić młodzież wydaje się być bardzo dobrym miejscem pracy dla ambitnego Stramy, które największe sukcesy w swojej karierze odnosił z młodzieżowymi drużynami z czarno-niebieskiej części Mediolanu. Może on zostać autorem prawdziwego odrodzenia ekipy Zebrette. O sile ofensywnej Udinese nadal stanowił będzie Antonio Di Natale. Choć Włoch jest znów o jedną wiosnę starszy to jednak nadal można na nim polegać. Uwagę warto zwrócić zapewne na młodego bramkarza Simone Scuffeta i najgłośniejsze jak dotąd nazwisko na liście dopiętych na ostatni guzik trasnferów: Cyrila Théréau. Francuza nie można co prawda zaliczać do grona wybitnych lisów pola karnego lecz z pewnością jest to ciekawa alternatywa w linii ofensywnej Udine. 

Verona: Przed sezonem 2013/14 od beniaminka z Verony nie oczekiwali niczego nawet jego najwierniejsi fanatycy. Słaby zespół oparty o 36letniego Lucę Toniego wydawał się być spisywany na straty niemal przez wszystkich obserwatorów. Ostatecznie ligę zakończyli jednak na 10. miejscu, wyprzedzając kilka uznanych we Włoszech marek. Toni zaliczył 20 trafień do siatki, a wyczyny Juana Iturbe do dziś dręczą w snach obrońców przeciwników. Teraz Iturbe już jednak nie będzie. Zastąpi go Giorgi Chanturia, nazywany podobno gruzińskim Messim. Jest to jednak gracz bardzo młody, szukający w klubie Hellas okazji do rozwoju. Zgrabnym ruchem włodarzy klubu z pewnością było zakontraktowanie dwóch greków, którzy reprezentowali swój kraj na ostatnim mundialu. Mowa o Lazarosie Christodoulopoulosie i Panagiotisie Tachtsidisie.

//Napisane w oparciu o artykuł portalu worldsoccertalk.com