Już w sobotę podopiecznych Simone Inzaghiego czeka najważniejszy mecz piłkarskiego sezonu w Europie - finał Ligi Mistrzów. W jaki sposób gra rywal Nerazzurrich, czyli francuskie PSG prowadzonego przez Luisa Enrique?
Analiza taktyczna gry PSG pod wodzą Luisa Enrique. Czego mogą spodziewać się piłkarze Interu?
1. Filozofia i styl gry
Luis Enrique wprowadził do Paris Saint-Germain (PSG) styl gry oparty na grze pozycyjnej) (jogo de posición), charakteryzujący się płynnym ruchem piłki, wysokim pressingiem i elastycznością w zajmowaniu przestrzeni na boisku. Jego drużyny dążą do kontrolowania gry poprzez posiadanie piłki, ale w odróżnieniu od klasycznego tiki-taka, Enrique preferuje bardziej bezpośrednie i szybsze przejścia do ataku.
W sezonie 2024/2025 PSG prezentuje styl łączący hiszpańską precyzję z intensywnością wymaganą w nowoczesnej piłce nożnej.
Posiadanie piłki: PSG dominuje w statystykach posiadania piłki, co pozwala kontrolować tempo meczu i ograniczać możliwości rywali. W meczu przeciwko Nantes w sezonie 2024/2025 PSG stosowało formację 4-3-3, gdzie trójka pomocników zapewniała kreatywność i kontrolę w środku pola, a krótkie, precyzyjne podania umożliwiały budowanie ataków.
Wysoki pressing i kontrpressing: Enrique kładzie nacisk na natychmiastowy odbiór piłki po stracie, szczególnie na połowie przeciwnika. To podejście jest widoczne w agresywnych ruchach zawodników, takich jak Vitinha czy Warren Zaire-Emery.
Elastyczność pozycyjna: Zawodnicy PSG nie są przywiązani do sztywnych pozycji. Na przykład Ousmane Dembélé, historycznie skrzydłowy, został przesunięty na pozycję fałszywego napastnika, co pozwoliło lepiej wykorzystać jego zdolności strzeleckie i kreatywność.
2. Formacje taktyczne
Luis Enrique najczęściej stosuje formację 4-3-3, która jest podstawą jego taktyki w PSG. W zależności od przeciwnika i sytuacji meczowej potrafi dostosować ustawienie, np. przechodząc na 3-4-3 lub 4-4-2 w fazie defensywnej.4-3-3 w ataku: Trójka pomocników (np. Vitinha, Zaire-Emery, Fabian Ruiz) odpowiada za kontrolę środka pola, podczas gdy skrzydłowi (np. Dembélé, Bradley Barcola) i napastnik (np. Gonçalo Ramos) zapewniają szerokość i głębię ataku. Boczni obrońcy, jak Achraf Hakimi, często podłączają się do ataku.
Rotacje i zmienność: PSG charakteryzuje się częstymi rotacjami pozycyjnymi. Boczni obrońcy mogą pełnić rolę pomocników w fazie ataku, a skrzydłowi często schodzą do środka, tworząc przestrzeń dla wbiegających obrońców.
3-4-3 w specyficznych sytuacjach: W niektórych meczach Enrique stosuje ustawienie z trójką obrońców, co pozwala na większą elastyczność w środku pola i lepsze wykorzystanie kreatywnych graczy, takich jak Dembélé czy potencjalnie Alberto Moleiro.
3. Kluczowe elementy taktyczne
Szybkie przejścia: Enrique kładzie nacisk na błyskawiczne przejścia z obrony do ataku, co jest możliwe dzięki wysokiemu pressingowi i dynamicznym zawodnikom, jak Dembélé czy Hakimi.
Wykorzystanie indywidualności: Taktyka Enrique dostosowuje się do umiejętności kluczowych graczy. Dembélé, przesunięty do środka, stał się najskuteczniejszym napastnikiem PSG w sezonie 2024/2025.
Defensywa: Formacja 4-3-3 w fazie defensywnej często przechodzi w 4-4-2, gdzie skrzydłowi wspierają pomocników w blokowaniu centralnych stref.
4. Mocne strony
Dominacja w posiadaniu piłki: PSG osiąga wysokie wartości posiadania piłki, co pozwala zmuszać rywali do błędów. W sezonie 2024/2025 drużyna nie przegrała żadnego z pierwszych 28 meczów Ligue 1.
Elastyczność taktyczna: Zmiany formacji i rotacje pozycyjne sprawiają, że PSG jest nieprzewidywalne dla rywali.Rozwój młodych talentów: Enrique stawia na młodych graczy, takich jak Warren Zaire-Emery czy Bradley Barcola, co tworzy zbalansowaną drużynę.
5. Słabości i wyzwania
Problemy z nisko grającymi rywalami: W meczu z Nantes (2024/2025) PSG miało trudności z przełamaniem zwartej defensywy, co wskazuje na potrzebę większej kreatywności w ataku pozycyjnym. Nierówna forma w Lidze Mistrzów: Pomimo awansu do finału Ligi Mistrzów 2024/2025, PSG miało momenty słabości, np. czerwona kartka Dembélé czy błędy Matveya Safonova.
Zarządzanie gwiazdami: Enrique musiał zmierzyć się z wyzwaniami zarządzania szatnią pełną gwiazd, co czasem prowadziło do napięć.
6. Przykłady z meczów
PSG vs. Arsenal (Liga Mistrzów 2024/2025): W dwumeczu półfinałowym PSG pokonało Arsenal (2:1, 1:0), wykorzystując szybkie przejścia, wysoki pressing i indywidualne umiejętności Dembélé oraz Fabiana Ruiza.PSG vs. Nantes (Ligue 1 2024/2025): PSG dominowało w posiadaniu piłki, ale brakowało skuteczności w przełamywaniu defensywy Nantes, co pokazuje trudności w grze przeciwko nisko ustawionym zespołom.
7. Transfery i wizja długoterminowa
Enrique wspiera politykę transferową PSG, stawiając na młodych graczy, takich jak Alberto Moleiro z UD Las Palmas, oraz wzmacniając defensywę (np. Joel Ordóñez, Cristhian Mosquera).
8. Opinie i odbiór
Pozytywne: Media i kibice chwalą Enrique za wprowadzenie zespołowości i hiszpańskiego stylu gry.
Krytyczne: Niektórzy, jak Daniel Riolo z RMC Sport, zarzucają Enrique destabilizację drużyny poprzez zbyt częste zmiany taktyczne.
Podsumowanie
Luis Enrique przekształcił PSG w drużynę zdyscyplinowaną taktycznie, z naciskiem na posiadanie piłki, wysoki pressing i elastyczność. Formacja 4-3-3, wsparta rotacjami i szybkimi przejściami, przyniosła sukcesy, takie jak awans do finału Ligi Mistrzów 2024/2025. Wyzwaniem pozostaje poprawa gry przeciwko nisko ustawionym rywalom oraz zarządzanie presją w kluczowych momentach.
Komentarze (3)