Portret beniaminka - Empoli FC (1)

Kończymy cykl Portret Beniaminka drużyną, w moim mniemaniu, najmniej ciekawą - Empoli FC. Zespół w ostatnich latach regularnie bywał w Serie A, a obecnie wraca do najwyższej ligi rozgrywkowej jako triumfator rozgrywek Serie B. Jest to powrót do najwyższej ligi po dwóch sezonach spędzonych we włoskiej drugiej lidze.

Przejdźmy do rysu historycznego ekipy Azzurrich – klub powstał w 1920 roku, a więc 101 lat temu. Zespół przed wojną w swoim czołowym sezonie zanotował 6. Miejsce w Serie C. Sytuacja ta miała miejsce w sezonie 1938/39. Po II Wojnie Światowej zespół awansował do Serie B po zajęciu 3. miejsca w sezonie 1945/46. Zespół na zapleczu Serie A utrzymał się przez cztery sezony z rzędu i ponownie spadł do Serie C. Tam o ponowny awans walczył przez sześć sezonów, ale ten pojedynek Empoli FC przegrało i poskutkowało to spadkiem do Serie D w sezonie 1955/56. Po spadku do czwartej ligi włoskiej drużynie Azzurrich zajrzało w oczy widmo spadku do ligi regionalnej, bowiem zespół w sezonie 1959/60 zajął 15. miejsce w Serie D na równi z Carrarese oraz Rieti. Przed spadkiem klub uratował remis z Carrarese, a następnie zwycięstwo z Lazio. Zespół wywalczył powrót do Serie C w sezonie 1960/61, ale niestety w wyższej lidze wytrzymał tylko jeden sezon i ponownie zawitał w Serie D. Empoli wróciło do Serie C w sezonie 1963 i utrzymał się w tej lidze rozgrywkowej przez kolejne dwadzieścia lat.

W 1986 roku w malutkim, toskańskim miasteczku Empoli nastąpił wybuch niesamowitej radości. Klub po raz pierwszy awansował do Serie A. Swój pierwszy mecz Azzurri rozgrywali na własnym obiekcie – Stadio Carlo Castellani, a przeciwnikiem beniaminka był… Inter Mediolan. Empoli FC wygrało to spotkanie 1:0, a dzięki redukcji dziewięciu punktów dla Udinese udało się utrzymać w Serie A z dobytkiem zaledwie 23 punktów i 13 bramek w 30. meczach.  Już w następnym sezonie to Empoli zostało ukarane karą pięciu punktów i pomimo dużo lepszej postawy na boisku nie udało się uniknąć spadku do Serie C1 w 1989 roku. Następne siedem lat Empoli spędziło w Serie C1 i na zaplecze Serie A wróciło dopiero w 1996 roku. Po sezonie spędzonym w Serie B zespół zapracował na swój drugi awans do Serie A. Empoli na ławce trenerskiej przejął Luciano Spalletti, a zespół pod jego wodzą zdołał zająć 12. miejsce i uniknąć relegacji. „Sukcesu” nie udało się powtórzyć w następnym sezonie, a Azzurri następne trzy sezony spędziło w Serie B. Zespół zmienił swoje podejście do kompletowania składu i postanowił postawić na wychowywanie młodych talentów.

Po raz kolejny Empoli awansowało do Serie A w roku 2002 oraz 2005. Także i tym razem głównymi zadaniami klubu była walka o uniknięcie relegacji. W sezonie 2005/06 zespół zajął 10. miejsce w Serie A, a w skutek skandalu z ustawianiem meczów zespół zakwalifikował się do Pucharu UEFA. Zespół jednak w pucharze nie zagrał, ponieważ… zespół nie złożył stosownych dokumentów potrzebnych do uzyskania licencji UEFA. W następnym sezonie klub po raz kolejny zakwalifikował się do Pucharu UEFA i tym razem udało się już w nim zagrać.

Zespół w obliczu gry w Europie musiał wzmocnić swój skład. Do drużyny trafiło wielu młodych, perspektywicznych piłkarzy z mocnych włoskich klubów – Rincon z Interu, Ignazio Abate z AC Milanu czy Sebastian Giovinco i Claudio Marchisio z Juventusu. Pierwsza przygoda Empoli z Pucharem UEFA zakończyła się już w pierwszych meczach – zespół przegrał 4:2 w dwumeczu z FC Zurich. Poleciała za to głowa ówczesnego trenera Azzurrich – Luigiego Cagni, którego zastąpił Alberto Malesani. Nowy szkoleniowiec nie sprawdził się na stanowisku trenera i w końcówce sezonu na ławkę wrócił Cagni. Mimo wszystko nie udało się uciec ze strefy spadkowej i klub wrócił do Serie B. Cagni ponownie stracił pracę, a jego miejsce zajął Baldini. Empoli po spadku zajęło 5. Miejsce w Serie B w sezonie 2008/09, a w barażach zostali pokonani przez Brescię.

Zespół w ostatnich latach wahał się pomiędzy Serie B i Serie A. Klub zarówno wygrywał awanse do najwyższej ligi, jak i bił się o utrzymanie w lidze. Miniony sezon Empoli zakończyło jako triumfator Serie B. Zespół w sezonie 2021/2022 swoje zmagania ligowe rozpoczął od porażki 1:3 z Lazio, ale już w 2. kolejce sensacyjnie pokonał Juventus na ich własnym obiekcie 0:1.

Empoli przed trwającym sezonem wzmocniła się głównie piłkarzami sprowadzonymi na zasadzie wypożyczenia. O sile ognia stanowić mają Patrick Cutrone wypożyczony z Wolverhamptonu oraz Andrea Pinamonti wypożyczony z Interu Mediolan. Z ciekawszych i doświadczonych piłkarzy do klubu trafił Nicolas Haas z Atalanty oraz Lorenzo Tonelli z Sampdorii. Korzystając z awansu do wyższej ligi rozgrywkowej Empoli bardzo korzystnie sprzedało 21-letniego Hameda Juniora Traore, który za 16 milionów euro trafił do Sassuolo. Zespół dobrze wykorzystał okienko transferowe kończąc je z pozytywnym bilansem transferowym +16,1 miliona euro. Podopieczni Aurelio Andreazzolego występują w formacji 4-3-1-2.

Inter zmierzy się z Empoli 27. października 2021 roku na wyjeździe, natomiast rewanżowe spotkanie przypada na 8. maja 2022 roku na Stadio Giuseppe Meazza.

Poprzednie portrety beniaminków możecie przeczytać po kliknięciu na nazwę klubu: Venezia oraz Salernitana.