
Rok 2013 za nami. Wczoraj hucznie wystrzeliły szampany (albo wina musujące, jak zwał tak zwał, liczy się gest), na niebie rozbłysły fajerwerki. Wiadomo, że nowy rok zwiastuje zmiany i wlewa w ludzi nowe nadzieje. To samo tyczy się fanów Nerazzurrich – nowy rok, nowy inwestor, nadzieje na transfery i wzrost siły klubu. Tymczasem podsumujmy zeszły rok:
Największe wydarzenie 2013
Zmiana władz w Interze. Po 18 latach pod rządami Massimo Morattiego 15 października 2013 roku Erick Thohir podpisał umowę z Morattim i został oficjalnie prezydentem klubu. Massimo jednak nie został usunięty w cień, a wyniesiony do rangi honorowego prezydenta. Thohir to zwiastun nowych transferów i nowego stadionu – czyli ogólnie zastrzyku gotówki. Okienko transferowe otwarte zostało dzisiaj równo o północy. Czym zaskoczy nas nasz nowy prezydent? Szanse, że rzuci czymś tak wielkim jak pierwszy transfer Morattiego są nikłe, jednak fani muszą być dobrej myśli.
Odejście Dekiego
27 czerwca 2013 roku umowę z klubem rozwiązał Dejan Stanković. Jako, że niewiele wnosił już do gry zespołu honorowo postanowił nie brać pieniędzy za grzanie trybun. Z miłości do klubu postanowił odejść, aby odciążyć budżet. Po 326 spotkaniach w koszulce Interu pożegnał się z zespołem i kibicami podczas meczu Inter – Genoa.
- To kolory, które pozostawiły trwały ślad na mojej skórze - mówił Stanko o barwach Interu.
Nowy trener
Inter zatrudnił 51-letniego Waltera Mazzarriego jako następcę Andreii Stramaccioniego. Pochodzący z małej miejscowości San Vincenzo Włoch, uważany jest za jednego z najlepszych szkoleniowców na Półwyspie Apenińskim. Jak wiemy Napoli pod jego wodzą osiągnęło niesamowitą formę i stało się potęgą we włoskim futbolu, a także potrafi namieszać na europejskim podwórku. Jak na razie po nowym szkoleniowcu widać zapał do walki o najwyższe cele i zdecydowanie. Nie zmienia zdania po każdym meczu, ciągle powtarza, że Inter musi ciężko pracować. Fani natomiast bogatsi o doświadczenie z poprzednimi trenerami dają czas Włochowi, ponieważ wiedzą, że ciężko będzie z obecnej kadry wycisnąć jakieś czołowe lokaty. Widać jednak, że szkoleniowiec ma pomysł na Inter i realizuje go z pełnym poparciem działaczy. Zobaczymy, co z tego wyniknie do końca sezonu. Na razie Inter zamknął pierwszą część sezonu na 5. miejscu.
Błysk formy Jonathana i Alvareza
Czy to wpływ nowego trenera, czy może jakieś olśnienie – nagle Jonathan i Alvarez stali się dwoma, najważniejszymi filarami drużyny. Brazylijczyk biegając po prawej stronie boiska zarówno dośrodkowuje, jak i kasuje akcje rywali. W 16 spotkaniach trafił do siatki raz, a także zaliczył 6 asyst. Natomiast Alvarez to zawodnik, który ciągnie do przodu grę ofensywną. Strzela, asystuje, kręci rywalami i zwrócił na siebie uwagę kilku większych klubów. W 18 spotkaniach trafił do siatki 4 razy i zaliczył 6 asyst. Świetnie układa mu się współpraca z najlepszym snajperem Interu – Rodrigo Palacio.
Młody atak + Palacio
Skoro już mowa o Palacio – wygląda na to, że ten Argentyńczyk jest jak wino. Im starszy, tym lepszy. La Joya w kończącym się roku strzelił aż 24 bramki i zaliczył... 6 asyst. Jonathan, Alvarez i Palacio starają się iść równo tymi asystami, a my wcale na to nie narzekamy. Szkoda tylko, że Walter Mazzarri tak mało szans daje młodym napastnikom – Ishakowi Belfodilowi i Mauro Icardiemu. Zarówno Algierczyk jak i Argentyńczyk są bardzo perspektywicznymi graczami, a jeden więcej czasu spędza na Ramadanie, a drugi na Twitterze popisując się zdjęciami ze swoją partnerką. Związkiem tym zresztą wywołuje liczne problemy w świecie sportu, ponieważ to była kobieta Maxiego Lopeza, gracza Catanii i rodaka Mauro.
Najlepszy strzelec 2013
Tutaj nie ma zdziwienia – Rodrigo Palacio. Jak wspominałem wcześniej, w minionym roku zaliczył 24 bramki. Oto one:
Najwięcej występów 2013
Kogo się spodziewaliście? Zanetti? Cambiasso? Nic podobnego. Najwięcej występów w zeszłym roku zaliczył Samir Handanović. Słoweniec na boisku pojawił się 43 razy, występując łącznie przez 3800 minut. Zdarzały mu się lepsze i gorsze chwile.
Największe niewypały
Tutaj typy użytkowników dzieliły się pomiędzy dwoma typami: Tommaso Rocchi i Ezequiel Schelotto. Jako, że Rocchi odszedł już z klubu i jest szczęśliwym graczem Padovy, należałoby się skupić na Schelotto. Włocha argentyńskiego pochodzenia sprowadziliśmy za pieniądze podobne do tych, które zarobiliśmy na sprzedaży Wesleya Sneijdera. Umiejętności byłego gracza Atalanty nijak się mają do skilli Holendra. Przebywający obecnie na wypożyczeniu do Sassuolo zawodnik zapowiada, że udowodni swoją wartość Thohirowi. Nie żebym w to specjalnie nie wierzył, ale mimo wszystko życzę powodzenia...
Największe zaskoczenia
Wspomniani Jonathan i Alvarez. Spisują się w tym sezonie wręcz niesamowicie. Strzelają, asystują, dryblują i czarują na boisku. Są największym zaskoczeniem sezonu w drużynie Interu Mediolan i co do tego nie ma żadnych wątpliwości.
Transfery
Transfery jak co sezon są tematem rzeką. Sprowadziliśmy do drużyny wspominanych wcześniej Mauro Icardiego i Ishaka Belfodila. Jak na razie ten zdolny, perspektywiczny duet nie dostaje wielu szans. Co ciakawe – oba transfery są popisem Marco Branki. Czy też uważacie, że oprócz 7,5 milona euro + Antonio Cassano za połowę karty Belfodila powinien dołożyć jeszcze osobę Mateo Kovacicia? Ostoją defensywy z wolnego transferu stał się Hugo Campagnaro. Argentyńczyk przed kontuzją był czołowym defensorem, który kasował nawet najgroźniejsze akcje. Po urazie forma z goła słabsza – widać było to chociażby w jego „popisie” w meczu z Napoli. Obrona wzmocniona została także wypożyczeniem Rolando – Portugalczyk jest perfekcyjnym zmiennikiem, a powoli zaczyna nawet wypierać z pierwszego składu Andreę Ranocchię. Natomiast środek pola uzupełnił kolejny młody talent Saphir Sliti Taider. Widać, że ma pomysł na grę, jednak brakuje mu jeszcze doświadczenia. Jednak były gracz Bologny to z pewnością bardzo dobry ruch transferowy. Kto się pożegnał z klubem? Wspomniany wcześniej Deki Stanković, który zakończył karierę. Kontraktu nie przedłużono z Tommaso Rocchim. Klub opuścił Antonio Cassano, który był częścią transferu Belfodila. FantAntonio zamienił Inter na Parmę. Do Milanu został natomiast wypożyczony Matias Silvestre.
Młodzież na wypożyczeniu
Dużo naszych graczy wróciło do drużyny po wypożyczeniach do Serie B. Co ciekawe – w zespole długo nie byli. Od razu zostali rozchwyceni przez beniaminków Serie A, czyli Hellas i Livorno, a także przez inne kluby najwyższej ligi włoskiej, takie jak Parma. Duncan, Bardi, Benassi i Mbaye reprezentują barwy Livorno. Na chwilę obecą najwięcej występuje Francesco Bardi, który strzeże dostępu do bramki beniaminka. Włoch zbiera bardzo dobre noty i jest często przymierzany do bycia podstawowym bramkarzem Interu w przyszłym sezonie.
Wybór użytkowników:
1) Kiks 2013 roku
Piter9702, Gunnar - Rodrigo Palacio vs Parma
AlwaysRemember, - Andrea Ranocchia vs Atalanta
Altaid - Jonathan vs Udinese
Kruq - Jonathan vs Sampdoria
domin98 - Ricardo Alvarez vs Lazio
2) Gol 2013 roku
Piter9702, Kruq - Rodrigo Palacio vs Bologna
Gunnar - Rodrigo Palacio vs Milan
Altaid - Fredy Guarin vs Torino
domin98 - Antonio Cassano vs Fiorentina
AlwaysRemember - Esteban Cambiasso vs Fiorentina
3) Parada bramkarska 2013
Piter9702, AlwaysRemember, domin98 - Samir Handanović vs Milan
Gunnar – „Było kilka niezłych, nie przypomnę sobie”
Altaid – Całość z Tottenhamem (przykład: KLIK)
Kruq - Samir Handanović vs Juventus
4) Babol bramkarski 2013
Piter9702, Gunnar, AlwaysRemember, Kruq, domin98 - Samir Handanović vs Parma
Altaid - Juan Pablo Carrizo vs Torino
5) Plotka roku
Piter9702 – „Plotki o messim po przyjściu Thohira”
Gunnar – „Fabregas za Handanovica”
Altaid – „Powrót Pirlo”
Kruq – „największa plotka transferowa 2013 roku - Dzisiejszy Rooney”
domin98 – „Największa plotka - Powrót Pirlo / derby Mediolanu o Fabregasa”
AlwaysRemember – wymiana Guarin - Mata
6) Najlepszy i najgorszy transfer okiem fanów
AlwaysRemember – Najlepszy: Kovacić; Najgorszy: Schelotto
Piter9702 – Najlepszy: Kovacić; Najgorszy: Rocchi
Gunnar - Najlepszy: Mazzarri; Najgorszy: Schelotto
Altaid – Najlepszy: Rolando; Najgorszy: Schelotto
Kruq – Najlepszy: Kovacić; Najgorszy: sprzedaż Coutinho
domin98 – Najlepszy: Kovacić; Najgorszy: oddanie Cassano za połowę karty Belfodila
Komentarze (5)
Najgorszy transfer to oczywiście Rocchi, nie mogło byc inaczej.
Największe rozczarowanie to dwójka młodych transferów sprowadzony latem czyli Icardi i Belfodil, przyszli za nie małe pieniądze a spodziewałem sie czegoś więcej.
Największy błąd to sprzedaż Coutinho, facet teraz dzieli grą Liverpoolu, chyba po Suarezie najważniejsza osoba w zespole, no zespół rozgrywa do tego świetny sezon. Nie wiem tylko dlaczego nie jedzie na mundial jest jedzie taki ktos jak jo czy Robinho.